ការអភិវឌ្ឍផ្នត់គំនិតនិងការគិត ឲ្យបានដូចមហាសេដ្ឋី

តើអ្នកបានដឹងថា សមត្ថភាព នៃការ គិត របស់សេដ្ឋី និងមហា សេដ្ឋីមាន លក្ខណៈ ខុស គ្នាត្រង់ណាដែរឬទេ? តើគំរូនៃផ្នត់គំនិតដូចជា​ Mark  Zuckerberg, Richard Branson, Donald Trump, Steve Jobs, Bill Gates, Larry Ellison, Oprah Winfrey, Aliko Dangote, Warren Buffett ​និងអ្នកដទៃទៀតយ៉ាងណាដែរ?តើអ្នកចង់អភិវឌ្ឍនូវ

ការគិតរបស់អ្នកដែរឬទេ?តើអ្នកចង់គិតដូចជាមហាសេដ្ឋីដែរឬទេ?តើអ្នកបានអង្កេតពីសភាវៈនៃការគិតរបស់អ្នកឬក៍ការដឹងរបសើអ្នកមានឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់អ្វីខ្លះទៅលើសភាពនៃជីវិតរបស់អ្នក?អ្វីដែលយើងចង់លើកឡើងគឺត្រង់ថាយើងកំពុងតែព្យាយាមក្នុងការនិយាយជាលក្ខណៈចាំបាច់ថាប្រសិនបើអ្នកគិតដូចជាសេដ្ឋីអ្នកនឹងក្លាយជាសេដ្ឋីហើយប្រសិនបើអ្នកសម្រេចចិត្តក្នុងការបង្កើនសមត្ថភាពនៃការគិតរបស់អ្នកដើម្បីក្លាយជាមហាសេដ្ឋីជាចុងក្រោយអ្នកនឹងក្លាយជាមហាសេដ្ឋី។

នេះជាមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យ Donald Trump​ បានតាក់តែងនូវសៀវភៅមួយក្រោមប្រធានបទ ​«វិធីសាស្ត្រក្នុងការគិ

តដូចជាមហាសេដ្ឋី» ដោយសារតែគាត់ដឹងថាសារៈសំខាន់នៃគំរូនៃការគិតរបស់មនុស្សទៅនឹងដំណើរការនៃការទ

ទួលបានសមិទ្ធិផលនៅក្នុងជីវិតហើយវាជាមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យមានការគាំទ្រទៅនឹងស្នាដៃរបស់គាត់។

វិធីសាស្ត្រក្នុងការអភិវឌ្ឍចិត្ត គំនិតរបស់យើងឲ្យដូចមហាសេដ្ឋីបានរួមមានដូចជា៖

១.ត្រូវមានការប្រាថ្នាចង់បានក្នុងការអភិវឌ្ឍផ្នត់គំនិតរបស់អ្នក ជំហាននេះគឺអភិវឌ្ឍផ្នត់គំនិតវិជ្ជមានរបស់អ្នកក្នុង

ការប្រាថ្នាចង់បានជាខ្លាំង។អ្នកច្បាស់ជាឃើញពីតម្រូវការក្នុងការអភិវឌ្ឍផ្នត់គំនិតវិជ្ជមានរបស់អ្នកនិងបង្កើនសម

ត្ថភាពនៃការគិតរបស់អ្នក។ អ្នកត្រូវតែមានឆន្ទៈក្នុងការឆ្ពោទៅរកដំណើរការ ហើយដែលដំណើរការទាំងនេះគឺកំ

ណត់ជាភាពងាយស្រួលពីព្រោះវាតម្រូវឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរនូការយល់ដឹងនិងខ្លឹមនៃតម្លៃ។គ្រាន់តែសហគ្រាស

ឆ្ពោះទៅរកដំណើរសហគ្រាស។ ហេតុនេះអ្នកចាំបាច់ត្រូវតែឆ្ពោះទៅរកដំណើរការនៃការអភិវឌ្ឍផ្នត់គំនិតអ្នកនឹទ

ទួលបានជោគជ័យដើម្បីទៅកាន់ដំណើរការហើយឳកាសនឹងបើកឲ្យ អ្នក។

២. ផ្លាស់ប្តូរការយល់ដឹងរបស់អ្នកដែលឆ្ពោះទៅរកភាពបរាជ័យភាពបរាជ័យគឺជាកន្លែងដែលទំនេរ។ វាជាឳកាស

សម្រាប់ចាប់ផ្តើមសារជាថ្មីម្តងទៀត។នេះគឺជាខ្លឹមនៃតម្លៃដែលបំបែកបុគ្គលមធ្យមនិងសេដ្ឋីពីមហាសេដ្ឋី។ តើអ្នក

មានប្រតិកម្មបែបណាពេលជួបប្រទះនូវភាពបរាជ័យ? តើអ្នកក្តាប់ជាប់ភាពបរាជ័យយ៉ាងម៉េច?តើអ្នកភ័យខ្លាចបរា

ជ័យឬ តើអ្នកទទួលយកភាពបរាជ័យដើម្បិរៀនពីឳកាស? ដើម្បីអភិវឌ្ឍផ្នត់គំនិត និងការគិតដូចជាមហាសេដ្ឋីអ្នក

ត្រូវតែផ្លាស់ប្តូរការយល់ដឹងរបស់អ្នកដែលគិតបែបបរាជ័យ។ អ្នកត្រូវតែមើលជាឳកាសក្នុងការរៀនវិញ ប្រសើរជា

ងនូវរឿងរ៉ាវដែលយើងមិនបានដឹង។

៣. បង្កើននូវសមត្ថភាពនៃអាកប្បកិរិយា ដែលគ្រោះថ្នាក់បង្កើននូវសមត្ថភាពនៃអាកប្បកិរិយា ដែលគ្រោះថ្នាក់គឺ

មានភាពខុសគ្នារវាងបុគ្គលមធ្យមសេដ្ឋីនិងមហាសេដ្ឋី។ ហេតុនេះប្រសិនបើអ្នកអភិវឌ្ឍផ្នត់គំនិតរបស់មហាសេដ្ឋី

អ្នកត្រូវបង្កើននូវសមត្ថភាពនៃអាកប្បកិរិយាដែលគ្រោះថ្នាក់ តើឆន្ទៈយ៉ាងម៉េចដែលអ្នកចង់ប្រថុយ? តើអ្នកចៀស

វាងគ្រោះថ្នាក់ទេ? តើអ្នកមានប្រតិកម្មបែបណានៅពេលដែលអ្នកមានវត្តមាននៅក្នុងមុខជំនួញឬក្នុងឳកាសវិនិ

យោគទុន?

៤.  គំរូនៃការគិតរបស់អ្នកនៅក្រោយពេលមហាសេដ្ឋី

តើអ្នកគិតអ្វីបានវែងឆ្ងាយដែរទេ? តើអ្នកត្រូវធ្វើបែបណានៅពេលដែលជួបប្រទះនូវគូប្រកួតប្រជែង?

តើអ្នកមានសុទិដ្ឋិនិយមឬទុទិដ្ឋិនិយម? តើអ្នកមានអ្នកណែនាំឬអ្នកជាគំរូទេ?ដូចនេះបើសិនជាអ្នកមានចិត្តគំនិត

ក្នុងកាអភិវឌ្ឍហើយគិតដូចជាមហាសេដ្ឋីខណៈពេលនេះអ្នកត្រូវតែមានគំរូនៃការគិតនិងសកម្មភាពឲ្យបានដូចម

ហាសេដ្ឋីទាំងនេះ។

៥. ស្វែងរកដំណោះស្រាយ

តើអ្នកបានដឹងនូវអ្វីដែលដែលកំណត់ពីមហាសេដ្ឋីបុគ្គលឯកជននិងសេដ្ឋីទេ?ជាទូទៅមនុស្សម្នាក់ៗតែងតែជួបប្រ

ទះនូវបញ្ហាតែអ្វីដែលសំខាន់នោះគឺបុគ្គលនោះទុកបញ្ហានោះចោលឬក៍ចេះចាប់ឳកាស។យើងត្រូវមើលពីឳកាស

ប្រសើរជាជាងការមើលតែឃើញពីបញ្ហា។យើងត្រូវវិភាគមួយករណីម្តងៗទៅលើអង្គហេតុនៃរឿងដែលបានកើត

មានឡើងហើយចាប់ផ្តើមយកបញ្ហានោះមកពិភាក្សាវែកញែកនិងដោះស្រាយមួយករណីម្តងៗពុំនោះទៀតសោត

ការដោះស្រាយនោះក៍ត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើស្ថានភាពសង្គមប្រវត្តិសាស្ត្រនិងស្ថានភាពច្បាប់ផ្សេងនៃប្រទេសមួក្នុង

ចំណោមបណ្តាប្រទេសជាច្រើននៅលើសាកលលោក។កាលបើយើងសិក្សាស្វែងយល់រួចហើយយើងប្រាកដជា

អាចរកវិធីសាស្រ្តក្នុងការដោះស្រាយបានដោយជោគជ័យ។

៦.​​ របៀបគិតរបស់អ្នកមាន

អ្នកមាន មានវិធីក្នុងការគិតខុសៗគ្នាពីអ្នកក្រ និង អ្នកមានជីវភាពមធ្យម។ពួកគេតែងតែគិតខុសៗគ្នាពីបញ្ហាលុយ ទ្រព្យសម្បតិ្តពីខ្លួនឯងពីអ្នកដទៃនិងជីវិតរបស់ពួកគេ។ចូរត្រួតពិនិត្យចំណុចទាំងប្រាំមួយយ៉ាងពីភាពខុសគ្នារវាងការ គិតរបស់អ្នកមាន និង ការគិតរបស់អ្នកក្រ។

១. អ្នកមានមានជំនឿថា “ខ្ញុំជាអ្នកកំណត់វាសនារបស់ខ្ញុំ”

អ្នកក្រមានជំនឿថា“វាសនាជាអ្នកកំណត់ជីវិតខ្ញុំ”។ការបង្កើតទ្រព្យសម្បតិ្តវាគឺជាការបញ្ជាដែលអ្នកជឿជាក់ថាអ្នក

គឺស្ថិតលើដៃចង្កូតបញ្ជា ជីវិតរបស់អ្នក ដែលវាបានបង្កើតគ្រប់ជំហានក្នុងជីវិតអ្នកជាពិសេសជីវភាពរបស់ អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានជំនឿលើវានោះអ្នកត្រូវតែមានជំនឿថាអ្នកមានការគ្រប់គ្រងតិចតួចលើជីវិតរបស់អ្នកហើយ

ភាពជោគជ័យនៃហិរញ្ញវត្ថុទាំងនោះគ្មានតំលៃអ្វីសំរាប់អ្នកទេ។ជំនួសឲ្យការទទួលខុសត្រូវលើអ្វីដែលកើតឡើងក្នុ

ងជីវិតរបស់ពួកគេអ្នកក្រត្រូវបានដើរតួជាជនរងគ្រោះ។នេះជាពេលដែលអ្នកត្រូវសម្រេចចិត្តអ្នកអាចធ្វើជាជនរង

គ្រោះឬជាអ្នកមានប៉ុន្តែអ្នកមិនអាចជ្រើសយកទាំងពីរបានទេ។វាគឺជាពេលវេលាដើម្បីទាញយកថាមពលរបស់អ្ន

កមកវិញនិងទទួលស្គាល់ការពិតដែលអ្នកបានបង្កើតគ្រប់ជំហាននៃជីវិតរបស់អ្នក។អ្នកបានបង្កើតអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង

ក្នុងជីវិតរបស់អ្នកនិងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលមិនមានក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។អ្នកបានបង្កើតទ្រព្យសម្បតិ្តរបស់អ្នកនិងអ្វីដែ

លមិនមានជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក និងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដទៃទៀត។

២. អ្នកមានប្រើប្រាស់លុយដើម្បីឈ្នះ

អ្នកក្រប្រើប្រាស់លុយមិនមែនដើម្បីចាញ់។ អ្នកក្រប្រើប្រាស់លុយដើម្បីការពារជាជាងការប្រព្រឹត្តកំហុស។បើអ្នក

បានលេងល្បែងរឬកីឡាណាមួយយ៉ាងហ្មត់ចត់ ដើម្បីការពារខ្លួនតើអ្នកមានឱកាសណាក្នុងការឈ្នះល្បែងនោះ។

វាជាការពិតដែលមនុស្សភាគច្រើនប្រើប្រាស់ល្បែងទឹកប្រាក់។ការបារម្ភរបស់ពួកគេគឺជីវិតនិងសុវត្ថិភាពមិនមែន

ជាទ្រព្យសម្បត្តិនិងភាពសម្បូរសប្បាយនោះទេ។តើអ្វីជាគោលដៅរបស់អ្នក? អ្វីជាបំណងពិតរបស់អ្នក?គោលដៅ

ធំរបស់អ្នកមានគឺមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនឯគោលដៅធំរបស់អ្នកក្រវិញគឺត្រូវមានលុយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង់ថ្លៃវិក័យបត្រ។នៅពេលដែលគោលដៅរបស់អ្នកគឺត្រូវមានលុយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង់ថ្លៃវិក័យបត្រវាមានន័យថាអ្នកនឹងមិន

មានលុយសល់ក្រៅពីបង់វិក័យបត្រនោះទេ។ បើអ្នកចង់ក្លាយជាអ្នកមានគោលដៅរបស់អ្នកត្រូវតែជាអ្នកមានដូច

គ្នា មិនមែនត្រឹមតែការមានលុយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង់ថ្លៃវិក័យបត្រ។

៣. អ្នកមានគឺត្រូវបានកំហឹតឲ្យក្លាយជាអ្នកមាន

អ្នកក្រមិនត្រូវបានកំហឹតឲ្យក្លាយជាអ្នកមាន។មនុស្សភាគច្រើនមាន ហេតុផលល្អៗក្នុងការក្លាយជាអ្នកមាន។

តើមានហេតុផលអីដែលមិនល្អក្នុងការក្លាយជាអ្នកមានរឺការឈានទៅរកភាពជាអ្នកមាន?មនុស្សម្នាក់ៗមានគំនិត

ក្នុងការចង់មានចង់បានក្នុងគំនិតរបស់ ពួកគេ។គំនិតនេះបានផ្ទុកនូវជំនឿផ្ទាល់ខ្លួនដែលរួមបញ្ចូលទាំងមូលហេតុ

ដែលការក្លាយជាអ្នកមានធ្វើឲ្យមានភាពអស្ចារ្យ។ប៉ុន្តែសំរាប់អ្នកខ្លះវិញគំនិតរបស់គេក៏បានរួមបញ្ចូលទាំងមូលហេតុដែលការក្លាយជាអ្នកមានមិនមានភាពអស្ចារ្យផងដែរ។អ្នកខ្លះនិយាយថា“មានលុយច្រើននឹងធ្វើឲ្យជីវិតមាន

ភាពរីករាយកាន់តែច្រើន”។ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះនិយាយថា“ពិតមែនហើយប៉ុន្តែត្រូវធ្វើការដូចជាសត្វឆ្កែតើមានភាពរីករាយមកពីណា” ។ អ្នកខ្លះនិយាយទៀតថា “ខ្ញុំអាចធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោក”  ហើយក៏មានអ្នកខ្លះឆ្លើយតបទៀត “មែន! អ្នកគ្រប់គ្នានៅលើពិភពលោកនឹងចង់បានវត្ថុខ្លះពីខ្ញុំ”។ទាំងនេះគឺជាមូលហេតុដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនបានក្លាយជាអ្នកមាន។ការពិតមនុស្សភាគច្រើនមិនបានទទួលនូវអ្វីដែលពួកគេចង់បានព្រោះពួកគេមិនមានដឹងពីអ្វីដែលពួកគេចង់បាន។អ្នកមានគឺមានភាពប្រាកដប្រជាថាពួកគេចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិហើយពួកគេបានដាក់កំហឹតឲ្យបង្កើតទ្រព្យសម្បត្តិ។  ពួកគេធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដើម្បីឲ្យមានទ្រព្យសម្បត្តិ ហើយវាគឺជាសីលធម៌ និង ច្បាប់ ។

៤. អ្នកមានគិតទូលំទូលាយ

អ្នកក្រគិតអ្វីតូចៗ។យើងធ្លាប់បានជួបសំភាសន៏ជាមួយគ្រូបង្រៀនដែលរកលុយបានយ៉ាងច្រើនក្នុងរយៈពេល៣

ឆ្នាំ។ ពេលដែលសួរពីអាថ៌កំបាំងនេះគាត់បាននិយាយថា “អ្វីបានផ្លាស់ប្តូរនៅថ្ងៃដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមគិតឲ្យទូលំទូលា

យ”ឧទាហរណ៏ថា ក្នុងអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំគ្រូខ្លះចូលចិត្តបង្រៀនជាក្រុម ២០នាក់ឯខ្លះទៀតចូលចិត្តបង្រៀនជាក្រុម

ច្រើនជាងនេះទៅទៀតតើនេះជាភាពខុសគ្នារវាងប្រាក់ចំណូលរបស់ពួកគេទាំងនោះទេ? អ្នកជានរណា? តើអ្នកច

ង់រស់នៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដោយរបៀបណា? តើអ្នកនឹងហ៊ានឬមិនហ៊ាន? វាជាជំរើសរបស់អ្នក។ប៉ុន្តែវាមិនមែននិ

យាយអំពីអ្នកនោះទេ។ វាគឺនិយាយអំពីគោលបំណងរបស់អ្នកអំពីការរស់នៅត្រឹមត្រូវតាមគោលបំណងរបស់អ្នក និងការបំរើអ្នកដទៃ។ វាគឺជាពេលវេលាដើម្បីបញ្ឃប់ការបិតបាំងហើយចាប់ផ្តើមឈានជំហានទៅមុខបញ្ឈប់តំរូវ

ការហើយចាប់ផ្តើមដឹកនាំខ្លួនឯងចាប់ផ្តើមក្លាយខ្លួនទៅជាផ្កាយដែលអ្នកស្រមៃចែករំលែកអំណោយ និងឲ្យតំលៃ

លើផ្លូវដ៏ទូលំទូលាយ។  តើអ្នកបានឈានជើងចូលក្នុងការប្រកួតប្រជែងសំរាប់សង្គមរបស់យើងហើយ ឬនៅ?

៥. អ្នកមានគឺមានអំណាចជាងបញ្ហារបស់ពួកគេ

អ្នកក្រគឺគ្មានអំណាចលើបញ្ហារបស់ពួកគេ។ការក្លាយជាអ្នកមានគឺមិនមែនជាការដើរលំហែក្នុងសួនច្បារនោះទេ។

វាគឺជាដំណើរដែលពោរពេញទៅដោយឧបសគ្គនិងភាពបត់បែន។វាគឺជាផ្លូវដែលប្រកបទៅដោយគ្រោះថ្នាក់ដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនចាប់យកវា។សរុបសេចក្តីមកពួកគេមិនចង់បង្កើតបញ្ហា។វាគឺជាភាពខុសគ្នារវាងអ្នកមាននិងអ្នកក្រដែលអ្នកមានតែងតែមានអំណាចជាងបញ្ហារបស់ពួកគេពេលដែលអ្នកក្រគឺគ្មានអំណាចលើបញ្ហារបស់ពួកគេ។ អ្នកក្រនឹងធ្វើស្ទើរតែអ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាង ដើម្បីជៀសវាងអ្វីដែលអាចបង្កើតជាបញ្ហាបាន។ អាថ៌កំបាំងក្នុងភាព

ជោគជ័យ គឺអ្នកមិនត្រូវព្យាយាមគេចវេសបញ្ហារបស់អ្នកនោះទេតែអ្នកត្រូវអភិវឌ្ឍន៏ខ្លួនឯង ដូច្នេះអ្នកនឹងមានអំ

ណាចជាងបញ្ហារបស់អ្នក។អ្វីដែលសំខាន់គឺអ្នកត្រូវដឹងពីទំហំនៃបញ្ហានោះ។ ចងចាំថាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នកលូត

លាស់ដើម្បីបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលអ្នកបានធ្វើ។ គំនិតនេះគឺដើម្បីអភិវឌ្ឍខ្លួនអ្នកទៅរកកន្លែងដែលអ្នកអាចជំនះបញ្ហាទាំ

ងឡាយដែលជាឧបសគ្គក្នុងការបង្កើតទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក។ អ្នកមានមិនគេចពីបញ្ហា មិនបន្ទោសលើបញ្ហា។ អ្នកមានគឺជាអ្នកចម្បាំងនឹងទឹកប្រាក់ហើយពេលដែលអ្នកចម្បាំងនោះបានមកជួបនឹងការប្រកួតប្រជែងពួកគេនឹង

ស្រែកថា “យកឈ្នះវាឲ្យបាន”

៦. អ្នកមានតែងផ្តោតលើឱកាស

អ្នកក្រផ្តោតលើបញ្ហា។អ្នកមានបានឃើញពីសក្កានុពលនៃការលូតលាស់ឯអ្នកក្របានឃើញពីសក្កានុពលនៃការ

បាត់បង់។អ្នកមានផ្តោតលើរង្វាន់ឯអ្នកក្រផ្តោតទៅលើហានិភ័យ។អ្នកក្រកើតចេញពីភាពភ័យខ្លាច។គំនិតរបស់ពួ

កគេត្រូវបានដិតដាមដោយសំណួរថាមានបញ្ហាអីឬមានអ្វីមិនប្រក្រតីក្នុងពេលនេះ។គំនិតដំបូងរបស់ពួកគេគ“មា

នរឿងអ្វីកើតឡើងប្រសិនវាមិនដំណើរការ?” ។ដូចដែលយើងបានបកស្រាយខាងដើមអ្នកមានមានទំនួលខុសត្រ

វលើការបង្កើតជីវិតរបស់ពួកគេ ហើយវាក៏ស្ថិតក្នុងគំនិតរបស់គេដែលថា “វានឹងដំណើរការព្រោះខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យវាដំ

ណើរការ”។អ្នកមានរំពឹងថានឹងបានជោគជ័យ។ពួកគេមានទំនុកចិត្តលើសមត្ថភាពការបង្កើតថ្មីរបស់ពួកគេហើយ

ពួកគេជឿជាក់ថាពួកគេតែងតែអាចយកលុយរបស់ពួកគេមកវិញឬជោគជ័យក្នុងវិធីផ្សេងៗ។ម្យ៉ាងទៀតអ្នកក្ររំពឹ

ងថានឹងបរាជ័យ។ពួកគេខ្វះទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងនិងសមត្ថភាពរបស់ពួកគេហើយពួកគេគិតថាវានឹងមិនដំណើរកា

រនិងឈានទៅរកមហន្តរាយ។អ្នកត្រូវធ្វើអ្វីម្យ៉ាងទិញអ្វីម្យ៉ាងឬក៏ចាប់ផ្តើមអ្វីម្យ៉ាងដើម្បីជំនះលើទឹកប្រាក់។ អ្នកត្រូវ

តែក្រលេកមើលឱកាសលើប្រាក់ចំណេញជុំវិញខ្លួនអ្នកជំនួសឲ្យ ការផ្តោតលើការបាត់បង់ប្រាក់វិញ៕

យុទ្ធសាស្រ្ត ផ្សព្វផ្សាយ ចំណាយ​តិច ទាក់​ទាញ​អតិថិជន​ច្រើន

ដើម្បី​សម្រេច​បាន​នូវ​ការ​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជកម្ម​មួយ​សម្រាប់​ប្រកួត​ប្រជែង​នៅ ​លើ​ទីផ្សារ​បាន គឺ​ទាម​ទារ​ឲ្យ​មាន​តម្រូវ​ការ​ជា​ច្រើន និង​ត្រូវ​ឆ្លង​កាត់​ដំណាក់​កាល​ផ្សេងៗ​ក្នុង​ការ​រៀប​ចំ​គម្រោង​​ទាំង​ មូលជា​មុន ហើយ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​ត្រូវ​បាន​យក​មក​ប្រើ​ប្រាស់​ជាចាំបាច់។ នេះ​បើ​យោង​តាម​ការ​រៀប​រាប់​អំពី​យុទ្ធសាស្រ្ត​ខ្លះៗ​ក្នុង​ការ​វាយ​លុក​ ទី​ផ្សារ​សរី

​របស់​លោក​ អ៊ុន​ ចក្រី ​នាយក​គ្រប់​គ្រង​ផ្នែក​ទីផ្សារ​និង​ទំនាក់​ទំនង​របស់​អង្គការ​ Population Service International (PSI) ។ លោក ​បាន​ពន្យល់​ដោយ​សង្ខេប​ថា យើង​ត្រូវ​បែង​ចែក​ថា​តើ​វា​ជា​ឈ្មោះ​ផលិតផលអ្វី​ហើយ​យើង​ត្រូវ​ដឹង​ពី​អ្វី​ជា​គោល​បំណង​នៃ​ផ្នែក​ទំនាក់​ទំនង ​និង​តម្រូវ​ការ​ទីផ្សារ ដើម្បី​រៀបចំ​ការ​ឃោសនា។ ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត យើង​ត្រូវ​ដឹង​ពី​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ផ្សេងៗ​ ដែល​អាច​ជួយ​ក្នុង​ការ​សម្រេច​គោលដៅ។ បន្ទាប់​មក ចាប់​ផ្តើម​ការ​ស្រាវជ្រាវ​ដើម្បី​ជ្រើស​រើស​យក​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ ដែល​អតិថិជន​ចូលចិត្ត។ ការ​ជ្រើស​រើស​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​នេះ ​ទាមទារ​ឲ្យ​យើង​យល់​ពី​ក្រុម​អតិថិជន​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់លាស់​ ដែល​មាន​ដូច​ជា​អ្វី​ដែល​គាត់​ធ្វើ អ្វី​ដែល​ជា​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត​របស់​ពួក​គាត់ ហើយ​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​គិត​ជាដើម។ LIFT បាន​សិក្សា​លើ​យុវជន​ប្រមាណ​ជា​១៥នាក់​ អំពី​របៀប​នៃ​ការ​ជ្រើសរើស​ផលិត​ផល​ ឬ​ទំនិញ ហើយ​ពួក​គេ បាន​អះអាង​ថា រវាង​ផលិតផល​ដែល​ត្រូវ​បាន​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជកម្ម​​ និង​ផលិត​ផល​ដែល​មិន​បាន​ផ្សាយ ពួក​គេ​នឹង​ទិញ​ទំនិញ​ណា​ដែល​គេ​ស្គាល់​ច្រើន ឬ​ក៏​ត្រូវ​បាន​​ផ្សព្វផ្សាយ បើ​ទោះ​បីជា​ពួក​គេ​មួយ​ចំនួន​ប្រកែក​ថា ការ​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជកម្ម​មិន​មាន​ការ​ប៉ះពាល់​ដល់​ទំនោរ​នៃ​ការ​គិត​ពិចារណា​ របស់​ពួក​គេ​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ។ បើ​យើង​ក្រឡេក​មើល​ភាព​ជាក់​ស្តែង​នៃ​របៀប​ នៃ​ការ​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជកម្ម​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន យើង​មើល​ឃើញ​ថា​មាន​វិធីសាស្រ្ត​ប្លែកៗ និង​គំនិត​ច្នៃ​ប្រឌិត​ជា​ច្រើន​បាន​ផុស​ចេញ​ឡើង​ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថៃ្ង ដើម្បី​ឲ្យ​ផលិតផល​របស់​ខ្លួន​ទៅ​ដល់​អតិថិជន ជា​ពិសេស​យុវវ័យ។ កញ្ញា គង់​ សុខា អាយុ​២៤​ឆ្នាំ ​ជា​បុគ្គលិក​នៅ​គ្លីនិក​ស្មាតឃែរ​ ​បាន​និយាយ​ថា​៖​ «​ខ្ញុំ​ប្រើ​សេ​វា​ទូរស័ព្ទ​ដើម្បី​ប្រាប់​ពី​ការ​ផ្តល់​សេវា​បញ្ចុះ​ តម្លៃ​ដល់​អតិថិជន​ ពីព្រោះ​ខ្ញុំ​គិត​ថា​ វា​មាន​ប្រយោជន៍​ជាង​ការ​ផ្ញើសារ​ ហើយ​អតិថិជន​ខ្លះ​ពុំ​ចេះ​ភាសា​អង់គ្លេស​នោះ​ទេ​។ ដូច្នេះ ទាក់​ទង​តាម​ប្រព័ន្ធ​ទូរស័ព្ទ​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ជាង​»។ កញ្ញា បាន​បញ្ជាក់​ថា៖ «ការ​ហៅ​ទូរស័ព្ទ​​ជម្រាប​ជូន​ដល់​អតិថិជន​អំពី​សេវាកម្ម​របស់គ្លីនិក ​មាន​ភាព​ងាយស្រួល​ ដោយ​យើង​ចំណាយ​ត្រឹម​តែ​បី​ដុល្លារ​ប៉ុណ្ណោះ​ក្នុង​មួយខែ

សម្រាប់​ភ្ជាប់​សេ​វា​កម្ម​ប្រព័ន្ធ​ទូរស័ព្ធ​ហេឡូ យើង​នឹង​អាច​ទូរស័ព្ទ​ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​បាន​ដោយ​ឥតគិត​ថ្លៃ​»។រីឯ យុទ្ធសាស្ត្រ​ទីផ្សារ​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល OPEN ​MIND លោក អ៊ុក សំអឿន ជា​និពន្ធ​នាយក ​និង​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ផ្នែក​ទីផ្សារ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា មជ្ឈមណ្ឌល OPEN MIND ផ្តោត​សំខាន់​លើ​ការ​ផលិត​សៀវ​ភៅ​អប់រំ​សម្រាប់​កុមារ​។ មុន​នឹង​ចាប់​ផ្តើម​ធ្វើ​ទីផ្សារ OPEN MIND ​បាន​ប្រតិបត្តិ​តាម​វិធី​សាស្ត្រ​ TOP​ ​(គិត​ពី​ផលិតផល សង្កេត​ដំណើរ​ការ​ទីផ្សារ និង​រៀបចំ​គម្រោង​​យុទ្ធសាស្រ្ត)។ លោក​បាន​បន្ត​ទៀត​ថា៖ «យើង​បង្កើត​ក្រុម​ទីផ្សារ ដែល​ចុះ​ទៅ​ទាក់ទង និង​ផ្សព្វផ្សាយ​លក់​ដុំ​ និង​លក់​រាយ​នៅ​តាម​សាលារៀន បណ្ណាគារ តូប​លក់​សៀវភៅ ហាង​លក់​ឧបករណ៍​ក្មេងលេង​ អាហារដ្ឋាន និង​ហាង​កាហ្វេ​។ ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត​ យើង​បាន​ចុះ​ទៅ​ផ្សព្វផ្សាយ និង​លក់​ផ្ទាល់​ជាមួយ​អតិថិជន​នៅ​តាម​ទីផ្សារ សួន​ច្បារ​ ទី​ប្រជុំជន​នានា​ដែល​មជ្ឈ​មណ្ឌល​បាន​កំណត់​ និង​មាន​ពេល​ខ្លះ​យើង​ចុះ​ផ្ទាល់​ទៅ​ដល់​គេហ​ដ្ឋាន​អតិថិជន​តែ​ម្តង​»។ វិធីសាស្ត្រ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ផលិតផល​ដែល​ចំណាយ​ប្រាក់​តិច​ និង​ទាក់ទាញ​អតិថិជន អាច​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​តាម​រយៈ​ប្រព័ន្ធ​អ៊ីនធឺណិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ផលិតផល​ របស់​ខ្លួន​ដល់​អតិថិជន​នៅ​គ្រប់​ទិស​ទី​។ កញ្ញា ភូ សុធារតន៍ ជា​ម្ចាស់​ហាង​លក់​វត្ថុ​អនុស្សាវរីយ៍ ជា​ពិសេស​តុក្កតា Disney Shopping ​ដែល​ទើប​តែ​បាន​បើក​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ជិត​មួយ​ខែ​នៅ​លើ​បណ្តាញ​ទំនាក់​ទំនង​ សង្គម​ហ្វេសប៊ុក បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា កញ្ញា​បើក​អាជីវកម្ម​តាម​ប្រព័ន្ធ​ទំនាក់​ទំនង​សង្គម​នេះ ដោយ​សារតែ​វា​មិន​ចាំបាច់​ចំណាយ​ទុនធំ និង​មិន​ចំណាយ​លើ​ការ​ជួល​ផ្ទះ​ជាដើម។ មិន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ ​កញ្ញា​មិន​ចាំបាច់​ប្រចាំ​ការ​២៤​ម៉ោង​នៅ​កន្លែង​ដូច​ហាង​ធម្មតា​ឡើយ។ ម្ចាស់ ហាង​ Disney Shopping វ័យ​១៨​ឆ្នាំ រូប​នេះ​បាន​បន្ត​ទៀត​ថា៖ «ដោយ​សារ​តែ​ហ្វេសប៊ុក​កំពុង​ពេញ​និយម ជា​ពិសេស​ចំណោម​យុវវ័យ ការ​ផ្សព្វផ្សាយ​តាម​រយៈ​ការ​បង្ហោះ​រូបភាព​នៃ​ផលិត​ផល​នៅ​លើ​ហ្វេសប៊ុក គឺ​មិន​ត្រឹម​តែ​ងាយស្រួល​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​ថែម​ទាំង​មាន​ទំហំ​ធំ​ទូលំ​ទូលាយ​ក្នុង​ការ​ចែក​ចាយ​ទៅ​ដល់​ មនុស្ស​ជា​ច្រើន និង​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស​ទៀត​ផង»។ ពិត​ណាស់​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​ នេះ មុន​នឹង​នរណា​ម្នាក់​សម្រេច​ចិត្ត​ទិញ​នូវ​វត្ថុ​អ្វី ពួក​គេ​តែង​គិត ​និង​សិក្សា​លើ​ផលិតផល​នោះ​ឲ្យ​ច្បាស់​ទាំង​គុណ​ភាព​ និង​តម្លៃ ព្រោះ​នេះ​គឺជា​ទីផ្សារ​សេរី​ដែល​ពាណិជ្ជករ​ត្រូវ​ប្រកួត​ប្រជែង​គ្នា​យ៉ាង ខ្លាំង​ក្នុង​ការ​ទាក់ទាញ​អតិថិជន។ បើ​ទោះបី​ជា​ផលិត​ផល​មួយ​​នោះ​មាន ​គុណភាព វា​ប្រាកដជាមិនសូវ​មាន​អ្នក​ទិញ​ទេ ប្រសិន​វា​មិន​ត្រូវ​បាន​ផ្សព្វផ្សាយ។ ដូច្នេះ ការ​ផ្សព្វផ្សាយ ​បាន​ក្លាយ​ជា​រឿង​សំខាន់​របស់ម្ចាស់​ផលិត​ផល​។ ​ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត ​គំនិត​ថ្មីៗ​ដែល​អាច​ឲ្យ​ពាណិជ្ជករ​ចំណាយ​តិច​ក្នុង​ការ​ផ្សព្វផ្សាយ​ ប៉ុន្ដែ​ចំណេញ​ខ្ពស់​ក៏​ជា​រឿង​សំខាន់​ផង​ដែរ៕

 វិធីកាត់ប្រាក់រង្វាន់

នៅ​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយ​នេះ​ក្រុម​ហ៊ុន​មាន​ភាព​រីក​ចម្រើន​គួរ​អត់ ​កត់​សម្គាល់ ហើយ​នៅ​រៀង​រាល់​មុន​ថ្ងៃ​ចូល​ឆ្នាំក្រុមហ៊ុន​តែង​តែ​ផ្តល់​ប្រាក់​រង្វាន់​ លើក​ទឹក​ចិត្ត​ដល់​បុគ្គលិក​ចំនួន​២ខែ។ ប៉ុន្តែ​ឆ្នាំនេះ ប្រាក់​ចំណូល​របស់​ក្រុម​ហ៊ុន​មាន​ការ​ធ្លាក់​ចុះយ៉ាង​ខ្លាំង​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ ប្រធាន​ក្រុម​ហ៊ុនខ្វល់​ខ្វាយខ្លាច​បុគ្គលិក​បាក់​ទឹក​ចិត្ត​ និង​អស់​សង្ឃឹម​ប្រសិន​គាត់​មិន​ផ្តល់​ប្រាក់​រង្វាន់​ដូច​សព្វ​ដង។ មានថ្ងៃ​មួយនោះ គាត់​ស្រាប់​តែ​នឹក​ឃើញ​​រឿងកាលពី​តូចនៅពេល​ដែល​គាត់​ទៅ​ទិញ​ស្ករ។​ បុគ្គលិក​លក់​នៅទីនោះ​ នៅពេលដែល​ថ្លឹង​ស្ករ តែង​តែ​ដួស​ស្ករ​យ៉ាងច្រើន​ដាក់​ទៅ​ថ្លឹង បន្ទាប់​មក​ដក​ចេញ​បន្តិច​ម្តង​ៗ រហូត​ដល់​ស្ករ​នោះ គ្រប់​ចំនួន​ដែល​អតិថិជន​ត្រូវការ។ ប៉ុន្តែ​មាន​តែ​បុគ្គលិក​ម្នាក់​ប៉ុណ្ណោះ​នៅ​ទី​នោះ នៅ​ពេលដែ​ថ្លឹង​ស្ករ តែង​តែ​ដួសស្ករ​ដាក់​ទៅ​ថ្លឹង​មិន​ឲ្យ​គ្រប់​ចំនួន តែ​ក្រោយ​មក​គាត់​ថែម​បន្តិច​ម្តងៗរហូត​ដល់​គ្រប់​បរិមាណ​ដែល​អតិថជន​ ត្រូវការ។ ទោះ​បីជា​​ស្ករដែល​យើង​ទទួល​បាន​គឺ​ដូច​គ្នា​ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​ចូលចិត្ត​វិធី​ទី២​ជាង។ ដូច្នេះ​ហើយ លោក​ប្រធាន​ក្រុមហ៊ុន​នោះ​ក៏​នឹក​ឃើញ​មធ្យោបាយ​មួយ។ រំលង​បាន​២ថ្ងៃ គាត់​ក៏បើក​ការ​ប្រជុំ​មួយ ដោយ​ប្រកាស​ថា “ឆ្នាំ​នេះ​ក្រុមហ៊ុន​មាន​ដំណើរ​ការ​មិន​សូវ​ល្អឡើយ ហើយ​ឆាប់​ខាង​មុខ​នេះ នឹង​មាន​បុគ្គលិក​ខ្លះ​នឹង​ត្រូវបាន​ជំរូស​ចោល”។ បុគ្គលិក​ទាំង​អស់​នៅពេលបាន​ឮ​ដូចនេះ​ហើយ​មាន​ការ​ព្រួយបារម្មណ៍​យ៉ាង​ ខ្លាំង ហើយ​ភ័យ​ខ្លាច​អ្នក​ដែលត្រូវ​ដើរ​ចេញ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​គឺ​រូប​ខ្លួន។ ក្រោយមក​លោក​ប្រធាន​ក្រុម​ហ៊ុន​ក៏បានប្រកាស​ព័ត៌​មាន​មួយទៀត“យើង​ទាំងអស់​គ្នា​សុទ្ធ​តែ​ស្ថិត​នៅក្រោម​ដំបូល​ផ្ទះតែមួយ ទោះបីជា​ក្រុមហ៊ុន​ជួប​ប្រទះ​ការ​លំបាក​ក៏ពិត​មែន ប៉ុន្តែ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​មិន​អាច​បោះបង់គ្នា​ចោល​បាន​ឡើយ យើង​ត្រូវ​រួម​សុខ​រួម​ទុក្ខ​ទាំង​អស់គ្នា តែឆ្នាំនេះ នឹង​មិនមាន​ប្រាក់​រង្វាន់​ដូច​សព្វ​ដង​នោះទេ”។ បន្ទាប់ពីឮ​ការ​ប្រកាស​នេះ​ហើយ ម្នាក់ៗធូរស្រាលចិត្ត និង​ត្រេកអរ ហើយនិយាយ​ថា “​ប្រាក់​រង្វាន់​គឺ​មិន​សំខាន់​ទេ សំខាន់​ឲ្យ​តែមានការងារធ្វើ​ទៅ​បាន​ហើយ”។ បុណ្យ​ចូលឆ្នាំ​កាន់​តែ​ខិត​ជិត​មក​ដល់ បុគ្គលិក​គ្រប់គ្នា​សុទ្ធ​តែ​មិន​មាន​គម្រោង​អ្វីធំដំ​សម្រាប់​ឆ្លង​ ឆ្នាំនោះទេ។ ពេល​នោះ លោក​នាយក​ក្រុមហ៊ុន​ក៏​បើក​ការ​ប្រជុំម្តង​ទៀត ដែលធ្វើ​ឲ្យ​ម្នាក់ៗមានការ​បារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំងព្រោះ​ខ្លាច​មាន​អ្វី​មិន​ ល្អកើត​ឡើង។ អ្នក​ដែល​បាន​ទៅចូលរួម​ហើយ​ត្រឡប់​មកវិញ​សុទ្ធ​តែ​​និយាយ​ដោយ​ត្រេក​អរ​ ហើយ​ប្រកាសប្រាប់​បុគ្គលិកឯទៀត​ថា “​បាន! បាន! ពួក​យើង​នឹង​បាន​ប្រាក់​រង្វាន់​ឆ្នាំ​នេះ! គឺ​បាន​មួយ​ខែ!” ។ បុគ្គលិក​ទាំងអស់​នៅពេលដែលបាន​ស្តាប់​ឮហើយ​មាន​​ការ​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ ខ្លាំង ហើយ​នាំ​គ្នា​ទះ​ដៃ​និង​ស្រែក​ហ៊រ​កញ្ច្រៀវ​យ៉ាង​កង​រំពង។​ តើ​ប្រិយមិត្ត​ទាំង​អស់​គិត​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ប្រធាន​ក្រុមហ៊ុន​មួយនេះ? បើនិយាយ​ឲ្យ​ត្រង់ទៅ គាត់​ពិតជា​ឆ្លាត​ណាស់។ វិធី​ខាង​លើ​ដែលគាត់​បាន​យក​មក​ប្រើ​គឺ​ពិតជា​ល្អ ព្រោះថា ប្រសិន​បើ​គាត់ប្រាប់​បុគ្គលិក​ត្រង់ៗ​ថា​ ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​បាន​កាត់​ប្រាក់​រង្វាន់​នោះ ម្នាក់​ៗ​នឹង​បាក់​ទឹក​ចិត្ត ​អស់​សង្ឃឹម ហើយ​នឹង​លែង​មានចិត្ត​ខិត​ខំ​ធ្វើការ​ទៀត។ ផ្ទុយទៅវិញ បន្ទាប់​ពី​គាត់​បាន​ប្រើ​មធ្យោបាយ​នេះ​រួច ទោះ​បីជា​លទ្ធផល​ចុង​ក្រោយ​បុគ្គលិក​ម្នាក់​ៗត្រូវបាន​កាត់​ប្រាក់​រង្វាន់​ អស់​មួយ​ខែ​ក៏ពិតមែន តែ​ម្នាក់ៗ​ទទួល​ប្រាក់​រង្វាន់​នោះ​ដោយ​ក្តី​រីក​រាយ​និង​ត្រេក​អរឥត​ឧបមា។ លទ្ធផល​ចុង​ក្រោយ​គឺ​ដូចគ្នា ប៉ុន្តែការ​ដោះ​ស្រាយ​ដោយ​ប្រើប្រាស់​​វិធី​ផ្សេងៗគ្នានោះ យើង​ក៏នឹងទទួលបាន​ស្ថាន​ភាព​ល្អ ឬអាក្រក់​ខុសៗគ្នា​ទៅតាមនោះ​ផងដែរ។ សង្ឃឹមថា បន្ទាប់​ពីបាន​អាន​អត្ថ​បទ​នេះ​រួចហើយ នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រិយមិត្ត​ចាំ​នៅក្នុង​ចិត្ត ហើយ​អនុវត្ត​តាម​វិធី​នេះ។ នៅពេលដែលយើង​ជួប​ស្ថាន​ការ​លំបាក យើង​ត្រូវ​រិះគិតរក​ដំណោះស្រាយ​ឲ្យ​បាន​ច្រើន ហើយ​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​វិធី​ដែល​ល្អ​បំផុត ចៀស​វាង​ការ​ប្រើប្រាស់​ផ្លូវកាត់។

គណនាប្រាក់ត្រូវបង់ប្រចាំខែ និងបង្កើតតារាងបង់រំលោះ

និយាយ ​អំពី​កម្ចី​​ អ្នក​ពិត​ជា​គិត​ដល់​ការ​ចង​ការប្រាក់​ជាមិន​ខាន! កម្ចី​ជា​ទុន​ដែល​អ្នកមាន​ទុន​ផ្ដល់​ឲ្យអ្នក​ដែល​មាន​តម្រូវការ ​ក្នុង​លក្ខខណ្ឌដែល​កម្ចី​នឹង​ត្រូវ​សង​វិញ​នា​ថ្ងៃ​កំណត់មួយ។ ជាការពិតណាស់ រាល់​កម្ចី​តែង​មាន​ការប្រាក់ ហើយ​ការប្រាក់​នេះ​ហើយ​ដែល​ជា​កត្តា​​ជំរុញ​ឲ្យលំហូរនៃទុនក្រោមរូបភាពជាកម្ចីអាចប្រព្រឹត្តទៅបាន។នេះជាគ្រឹះ

ដ៏សំខាន់នៃ​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច​ព្រោះ​បុគ្គល​ដែល​មាន​គម្រោង​វិនិយោគ​ដែលត្រូវការទុននឹងអាចទទួលបានវាយក

ទៅ​ប្រើប្រាស់​បាន ។

គណនាការប្រាក់

ឥលូវ​អ្នក​បាន​ដឹង​ថា​ការប្រាក់​នេះហើយ​ជា​គោល​ចម្បង​នៃ​កម្ចី​។ចុះ​អ្នក​ដឹង​ថាតាមរយៈ​របៀប​បង់ការប្រាក់ផ្សេងៗ​ ​គេ​អាច​ចាត់​ថ្នាក់​កម្ចី​ជា​ប៉ុន្មានទេ? «គំនិត» នឹង​លើក​យក​ចំណាត់ថ្នាក់​នេះ និង​របៀប​ស្វែង​រក​ប្រាក់ត្រូវ​បង់​ប្រចាំខែ​នៃ​កម្ចី​បង់រំលោះ​មក​បង្ហាញ​ ជូន​ប្រិយមិត្តិ ។

ចំណាត់ថ្នាក់កម្ចី

ដើម្បីអ្នក​​ងាយ​ស្រួល​យល់​​នៃ​និយមន័យ​កម្ចី​នីមួយៗ ខ្ញុំ​សូម​លើក​យក​ពាក្យ​បច្ចេកទេស​មួយ​ចំនួន​ដែល​គេ​ប្រើ

ប្រាស់​ក្នុង​វិស័យ ​ហិរញ្ញវត្ថុ ។ប្រាក់ដើម (Principal)៖ ប្រាក់​ដែល​អ្នក​ខ្ចី​ពី​ម្ចាស់​បំណុល ។អត្រា​ការប្រាក់ (Interest Rate)៖ អត្រានៃ​ប្រាក់​ដើម​​ដែល​អ្នក​សន្យា​បង់​ដល់​ម្ចាស់​បំណុល ចាត់​ទុក​បាន​ថា​ជា​ថ្លៃ​ខ្ចី​ប្រាក់ ។ អត្រា​ការប្រាក់​អាច​ត្រូវ​បញ្ជាក់​ច្បាស់ (ឧ. 6% ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ) ឬ​បង្កប់​ក្នុង​កម្ចី​សរុប(ឧ. អ្នក​ខ្ចី​ប្រាក់​ចំនួន​ 1.000.000៛ និង​សន្យា​សង​វិញ​ចំនួន​ 1.150.000៛ ក្នុង​រយៈពេល​មួយ​ឆ្នាំ ។

អត្រា​ប្រាក់​ក្នុង​ករណី​នេះ​គឺ (1.150.000៛ – 1.000.000៛)/1.000.000៛ = 15%) ។ ជាទូទៅ​ ក្នុង​ប្រទេស​ភាគច្រើន ច្បាប់​កំណត់ឲ្យ​ធនាគារ​ ឬ​ស្ថាប័ន​ហិរញ្ញវត្ថុ​ដែល​ផ្តល់​កម្ចី​ បញ្ជាក់ច្បាស់លាស់​អំពី​អត្រាការប្រាក់​នេះ ។ ការ​បញ្ជាក់​ជាទូទៅ​មាន​រូបរាងជា អត្រា​ការប្រាក់​ប្រចាំឆ្នាំ APR (Annual Percentage Rate) ។ការប្រាក់ (Interest)៖ ប្រាក់​ដែល​ត្រូវ​បង់​ជាប្រចាំ​ ជា​ថ្លៃ​នៃ​ការ​ខ្ចី​ទុន ។ ឧ. កម្ចី 1.000.000៛ អត្រាការប្រាក់ 6% ក្នុងមួយឆ្នាំ មាន​ការប្រាក់​ត្រូវបង់​ប្រចាំ​ឆ្នាំចំនួន​ 60.000៛ ត្រូវ​ជា​ 5.000៛ ប្រចាំខែ ។កាល​បរិច្ឆេទ​ឥណប្រទាន (Maturity Date)​៖ កាល​បរិច្ឆេទ​ដែល​ប្រាក់​ដើម​ត្រូវ​ទូទាត់​សង​វិញ​ផ្ដាច់ ។

តទៅនេះ​គឺ​ចំណាត់ថ្នាក់​កម្ចី៖

១. កម្ចី​សាមញ្ញ (Simple Loan)៖ កម្ចីនេះ​មាន​លក្ខណៈ​ងាយ​ជាង​គេ គឺ​ការ​បង់​ប្រាក់​ប្រព្រឹត្តទៅ​តែ​ម្ដង​គត់​គឺ​នៅ​កាលបរិច្ឆេទ​ឥណប្រទាន ដែល​អ្នក​ត្រូវ​បង់​ទាំង​ដើម​ និង​ការប្រាក់​ជាមួយ​គ្នា​តែម្ដង ។ ប៉ុន្ដែ​វិធី​សង​របៀប​នេះ​មាន​ហានិភ័យ​នៃ​ការ​មិន​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ដើម​ វិញខ្ពស់។

២​. កម្ចី​ការប្រាក់សុទ្ធ(Interest-Only Loan)៖ កម្ចី​នេះ​មាន​លក្ខណៈ​ពេញនិយម​នៅ​កម្ពុជា​ ក្នុងចំណោម​​កម្ចី​ឯកជន។

 វា​ខុស​ពី​កម្ចី​ទីមួយ​ត្រង់​អ្នក​ត្រូវ​បង់​ការប្រាក់​ប្រចាំខែ​ តែ​បង់​តែ​ការប្រាក់​ប៉ុណ្ណោះ​មិន​មាន​ការ​រំលោះ​ប្រាក់​ដើម​ឡើយ ។ អ្នក​ប្រកប​របរ​ចង​ការប្រាក់​ឯកជន​ ជ្រើសរើស​វិធី​សង​ប្រាក់​បែប​នេះ​ព្រោះ​ការប្រាក់​ឋិត​នៅ​កម្រិត​ខ្ពស់​ថេរ​ រហូត​ដល់​ឥណប្រទាន ត្បិត​វា​មាន​ហានិភ័យ​ខ្ពស់​ដែរ ។

៣. កម្ចី​បង់រំលោះ​ (Amortized Loan)៖ ការ​បង់​រំលោះ​ជា​វិធី​ទូទៅ​ក្នុង​កម្ចី​ធនាគារ ឬ​ស្ថាប័ន​ហិរញ្ញវត្ថុ​ផ្សេងៗទៀត។ ដូច​អាច​យល់​បាន​​ពី​ឈ្មោះ​នៃ​កម្ចី​ប្រភេទ​នេះ ប្រាក់​ដែល​អ្នក​បង់​ជា​ប្រចាំ​ដល់​ធនាគារ​នោះ​មាន​មួយ​ផ្នែក​ជា​ការ​

ប្រាក់ ​លើ​កម្ចី​ និង​មួយ​ផ្នែក​ទៀត​សម្រាប់​​បង់រំលោះ​ប្រាក់ដើម ។ ទោះ​ប្រាក់​ត្រូវ​បង់​ជា​ប្រចាំ​មាន​​បរិមាណ​ច្រើន​ជា​ងក្នុង​វិធី​ ផ្សេងៗក៏ដោយ ការ​បង់​រំលោះ​ជួយ​កាត់​បន្ថយ​ការប្រាក់​ត្រូវ​បង់​ជាបន្តបន្ទាប់​ឲ្យ​ កាន់តែតិចទៅៗ ពេល​កាន់​តែ​ខិត​ទៅ​ដល់​ឥណប្រទាន ។ ឯសម្រាប់​ម្ចាស់​បំណុល​វិញ វា​ក៏​ជា​វិធី​សង​ដែល​មាន​ហនិភ័យ​ទាប​ជាង​គេ​ផង​ដែរ អាច​ចាត់​បាន​ថា​ជា​ហេតុ​ធ្វើឲ្យ​វា​ទទួល​​ការ​ពេញ​និយម​យ៉ាង​ខ្លាំង​នា​បណ្ដា​ធនាគារនិង​ស្ថាប័ន​ហិរញ្ញវត្ថុនានា។

គណនា​ និង​សំណង់តារាង​បង់រំលោះ​ (កម្ចី​បង់រំលោះ)

ក្នុង​វិធី​សង​បង់​រំលោះ​នេះដែរ​ក៏​មាន​ ៣ វិធី​ថែម​ទៀតគឺ៖

ក. ប្រាក់​ត្រូវ​បង់​មាន​បរិមាណ​ថេររៀង​រាល់​ខែ ហៅ​បាន​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ធនលាភ (Annuity)

ខ. ប្រាក់​រំលោះ​លើ​ប្រាក់ដើម​ថេរ​រៀង​រាល់​ខែ

គ. ប្រាក់​រំលោះ​ថេរក្នុង​បរិមាណទាប​សម្រាប់រយៈពេល​កំណត់មួយ ដោយ​ទុក​ប្រាក់ដើមភាគធំដែលនៅសល់

សម្រាប់​បង់​ផ្ដាច់​​នៅ​ចុង​កាលឥណប្រទាន (ប្រាក់​បាឡុង ឬ Balloon Payment) ។ក្នុង​ចំណោម​វិធី​ទាំង​នេះ​ វិធី​ចុង​ក្រោយ​គេ​មិន​ទទួល​បាន​ការ​ពេញ​និយម​នៅ​លើ​ពិភពលោក​ទេ ក្រៅពី​នៅ ស.រ.អា ហើយ​ការ​កំណត់​ប្រាក់​ត្រូវ​បង់​ក៏​ប្រែប្រួល​យ៉ាង​ខ្លាំង​ទៅ​តាម​ ម្ចាស់កម្ចី ។សម្រាប់​វិធី​ពីរ​ផ្សេងទៀត ខ្ញុំ​នឹង​លើក​យក​ឧទាហរណ៍​ងាយ​មួយ​មក​បង្ហាញ​ជា​ជំនួយ ។

ឧទាហរណ៍៖ ប្រាក់​កម្ចី=50.000.000៛   អត្រាការប្រាក់ (APR)=12%  រំលោះ​រយៈពេល​ 2 ឆ្នាំ បង់​ប្រចាំខែ​។

ប្រាក់​ត្រូវបង់ប្រចាំខែថេរ (ធនលាភ)

ក្នុង​វិធី​នេះ​ ប្រាក់រំលោះ​មាន​បរិមាណ​ថេរ ។ ធនលាភ​ អ្នកអាច​​គណនា​តាម​រយៈ​រូបមន្ដ​ដូចខាងក្រោម ។ 

ដែល A: ទឹក​ប្រាក់​ត្រូវ​ទូទាត់​ប្រចាំខែ(ធនលាភ), D: ប្រាក់ដើមសរុប, i: អត្រាការប្រាក់​ប្រចាំខែ     

n: ចំនួន​ខែ​សរុប ក្នុង​ឧទាហរណ៍​នេះ D=50.000.000៛, i=12%/12=1% ក្នុង​មួយ​ខែ  n=2ឆ្នាំx 12ខែ = 24​ខែ 

                 

ពេល​រក​ធនលាភ​បាន​ហើយ អ្នក​ត្រូវ​បង្កើត​តារាង​រំលោះដូចខាងក្រោម៖

ក្នុង​តារាង​នេះ​ អ្នក​ត្រូវ​ចាប់ផ្ដើម​មើល​ពី​ជួរ​សមតុល្យ​ប្រាក់ដើម ។ នៅ​ពេល​ការបង់រំលោះ​ចាប់ផ្តើម គឺ​ខែទីសូន្យ សមតុល្យ​ប្រាក់ដើម​គឺ 50.000.000៛ ។ បន្ទាប់​ អ្នក​ត្រូវ​បំពេញ​ធនលាភ​ចូល​ក្នុង​ជួរប្រាក់​ត្រូវ​បង់​ប្រចាំខែ ចាប់ពី​ខែ​ទី​មួយ ។ នេះ​ជា​ប្រាក់​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​បង់​ប្រចាំខែ ដែល​រួមមាន​រំលោះ​ប្រាក់ដើម​ និង​ការប្រាក់ ។​ ការប្រាក់​ស្មើរ​នឹង​សមតុល្យ​ប្រាក់ដើម​គុណនឹង​អត្រា​ការប្រាក់​ប្រចាំ​ខែ អាច​គណនា​បាន​យ៉ាង​ស្រួល​ តែ​ប្រែប្រួល​រៀងរាល់ខែ​តាម​សមតុល្យ​ប្រាក់ដើម ។ រំលោះ​ប្រាក់ដើម​អាច​គណនា​បាន​ដោយ​យក​ប្រាក់ត្រូវ​បង់​ប្រចាំខែ​ដក​ ការប្រាក់ដែល​បាន​រក​ឃើញ​ចេញ ។ ឯ​សមតុល្យ​ប្រាក់ដើម​គឺស្មើរ​នឹង​ប្រាក់ដើម​ពី​ខែ​មុន​ដក​នឹង​រំលោះ​ ប្រាក់ដើម ។ អ្នក​ធ្វើ​បែប​នេះ​រហូត​ដល់​ខែ​ទី​២៤ ដែល​សមតុល្យ​ប្រាក់ដើម​ស្មើរ​សូន្យ ជា​ការបញ្ចប់​សំណង​បំណុល ។

ប្រាក់រំលោះ​ប្រាក់ដើម​ថេរ

វិធី​នេះ​ខុស​ពី​វិធី​មុន​ត្រង់​ប្រាក់រំលោះ​ប្រាក់​ដើម​ថេរ តែ​ប្រាក់​ត្រូវបង់​ប្រចាំ​ខែ​មិន​ថេរ​ឡើយ។ ប្រាក់រំលោះប្រាក់ដើម

​ស្មើរ​នឹង​ ប្រាក់ដើម​ចែក​នឹង​ចំនួន​ខែ​សរុប ឯប្រាក់​ត្រូវ​ទូទាត់​ប្រចាំខែ ​ស្មើរ​នឹង​ប្រាក់​រំលោះ​នេះ​បូក​នឹង​ ការប្រាក់ ។ ចំណែក​យន្តការ​នៃ​តារាង​រំលោះ​មាន​ភាព​ដូចគ្នា​នឹង​តារាង​មុន​ដែរ ។

រំលោះប្រាក់ដើម = 50.000.000៛/24ខែ = 2.083.334៛ ។

ក្រលុយមកពីក្រប្រភពលុយ តើប្រភពលុយនៅឯណា?

លោក អោម សេងបូរ៉ា ស្ថាបនិកសមាគម HOH ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌល Aplus School for Professionals ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលក្រុមហ៊ុន Aplus Consulting និងជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលក្រុមហ៊ុន Phsar Khmer Expert Group លោក អោម សេងបូរ៉ា គឺជាស្ថាបនិកនៃសមាគម HOH ជួយស្រុកកំណើតយើង ដែលបច្ចុប្បន្ន លោកជាប្រធាន មជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍអគ្គនាយក និងសហគ្រិនប្រចាំ Aplus School for Professionalsជាប្រធាន

ក្រុមប្រឹក្សាភិបាលរបស់ក្រុមហ៊ុន Aplus Consulting និងជាប្រធាន ក្រុមប្រឹក្សាភិបាលរបស់ក្រុមហ៊ុន Phsar Khmer Expert Groupផងដែរ។លោកធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ការងារទាំងថ្នាក់ជាតិនិងអន្តរជាតិមានរយៈពេលជាង១៥ឆ្នាំ

មកហើយ ដោយក្នុងនោះលោកធ្លាប់ធ្វើជាសវនករឱ្យក្រុមហ៊ុនErnst&Youngប្រធានផ្នែកសវនកម្មផ្ទៃក្នុងនៃអង្គការ

ទស្សនៈពិភពលោកកម្ពុជា និងជាអគ្គនាយកគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ វីសិនហ្វាន់កម្ពុជាទៀតផង។  លោក អោម សេងបូរ៉ា មានប្រវត្តិជាអ្នកសិក្សាឆ្នើម ដែលទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់លេខមួយគ្រប់ឆ្នាំសិក្សានៅឯមហាវិទ្យាល័យ។ ជាគំរូផងដែរនោះ លោកក៏ជាបុគ្គលិកម្នាក់ដែលមានប្រវត្តិលូតលាស់ចេញពីក្រុមគ្រួសារក្រីក្រទើបរាល់អ្វីៗដែលជាបេសកកម្មសម្រាប់ភាពជោគជ័យនៅក្នុងជីវិតរបស់លោកគឺជាការស្វែងរកនូវសេចក្តីសុខដ៏ពិតប្រាកដសម្រាប់ខ្លួនឯង ហើយខណៈពេលនេះ លោកបានចូលរួមចែករំលែកបទពិសោធន៍នៃចិត្តសាស្ត្រឈានទៅរកភាពជោគជ័យ លើប្រធានបទ “ ប្រភពហិរញ្ញវត្ថុ ” តាមរយៈគេហទំព័រ.ស៊ីវិល័យ (civilai.com) ស្តែងចេញជាបទសម្ភាសន៍ ដូចខាងក្រោម ៖

បទពិសោធន៍ក្នុងជីវិតពីអតីតភាពបានធ្វើឱ្យរូបលោកព្យាយាមសិក្សាស្វែងយល់ពីភាពក្រីក្រដោយលោកបានមា

នប្រសាសន៍ថា  “ ភាពក្រីក្រ បើមើលឱ្យងាយយល់បំផុតនោះគឺក្រលុយដែលជាការរាំងស្ទះជាក់ស្តែង។ក្រ

លុយមកពីក្រប្រភពលុយតើប្រភពលុយនៅឯណា? ”។លោកបានបន្តទៀតថា “ប្រភពលុយមានតែ២ប្រភេទប៉ុណ្ណោះដែលខ្ញុំមើលទៅឃើញថាកត្តាទី១ ធ្វើការឱ្យគេដើម្បីដូរយកប្រាក់ប្រយោជន៍មកវិញ។ធ្វើការឱ្យគេមានដូជា

កម្មករក៏ធ្វើការឱ្យគេជាបុគ្គលិកតូចតាចឬបុគ្គលិកធំដុំ ក៏ធ្វើការឱ្យគេ ប្រការទាំងនេះអាចនិយាយបានថា ជាប្រភព ហិរញ្ញវត្ថុ និងប្រភពទី២ដែលខ្ញុំឃើញ មានដូចជា ម្ចាស់លើមុខរបរអាចជាការធ្វើមុខរបរខ្លួនឯង ដោយគ្មានជួលអ្នកដទៃឡើយ ហើយមានអ្នកខ្លះធ្វើមុខរបរខ្លួនឯង ហើយជួលអ្នកដទៃមកជួយទៀត ឬអ្នកខ្លះធ្វើមុខរបរគ្រាន់តែដាក់ទុនវិនិយោគតែប៉ុណ្ណោះ ”។ លោក អោម សេងបូរ៉ា បានសង្កេតឃើញទៀតថា

 “ប្រសិនបើយើងក្រលុយឬក្រប្រភពលុយ ហើយប្រភពលុយកើតចេញមកតែពីអា២ចំណុចហ្នឹងតើមូលហេតុអ្វី

បានជាមនុស្សយើងមិនមានប្រភពហិរញ្ញវត្ថុទាំង២ចំណុចនេះរឹងមាំ?”។ ប្រសិនបើយើងក្រឡេកមើលទៅប្រជាជ

នទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា និងរូបលោកផ្ទាល់ រួមទាំងក្រុមគ្រួសារ ក៏ដូចជាបងប្អូនញាតិសណ្តានផ្សេងទៀត នោះនឹងមានចម្ងល់ថាហេតុអ្វីបានជាយើងមានប្រភពលុយតូចម៉្លេះ? មូលហេតុគឺដោយសារតែយើងពឹងផ្អែកទៅ

លើមនុស្សតិចយើងពឹងទៅលើឳពុកម្តាយយើងដែលពួកគាត់ពឹងតែទៅលើប្រាក់ខែបានមកពីការធ្វើការឱ្យគេដែរ

ដូច្នេះប្រភពលុយតែមួយ។ចំណែកអ្នកម្តាយជាស្ត្រីមេផ្ទះលក់ដូរកំប៉ិកកំប៉ុកតូចតាចអាចរាប់បានថាជាការរកស៊ី

ដែរតែរកស៊ីតូចមែនទែន(សេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ)ម៉្លោះហើយប្រភពលុយទាំង២ហ្នឹងតូចដូចគ្នាដែលការរកស៊ីក៏តូច

ធ្វើការឱ្យគេក៏ជាប្រភពលុយដ៏តូចទៀត។ប៉ុន្តែប្រសិនបើចង់ឱ្យប្រភពលុយនេះខ្លាំងទាល់តែធ្វើការឱ្យគេនូវការងារ

ធំដុំហើយបើរកស៊ីទាល់តែរកស៊ីឱ្យបានធំដុំដូចគ្នា។ការរកស៊ីមានខ្នាតតូចខ្នាតមធ្យម និងខ្នាតធំសរុបសេចក្តីមក

ប្រសិនបើស្ថានភាពអាជីវកម្មខ្នាតតូចប្រភពលុយក៏តូចដែរ។បើនិយាយពីប្រភពហិរញ្ញវត្ថុដែលធ្វើការឱ្យគេនៅក្នុ

ងមុខតំណែងធំដុំទាមទារឱ្យយើងមានជំនាញច្បាស់លាស់ អត្តចរិតសមសួនចំណេះដឹងទូលំទូលាយនិងបទពិ

សោធន៍ការងារយូរឆ្នាំជាដើម”។ លោកបានព្រលយសម្តីទៀតថា“ជាក់ស្តែងខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ធ្វើការឱ្យគេរហូតបានក្លា

យជាអគ្គនាយកហើយក៏នៅមិនទាន់មានប្រភពហិរញ្ញវត្ថុធំដុំទៀតគឺបានត្រឹមម៉ាគ្រាន់បើព្រោះខ្ញុំតែងសម្លឹងមើល

ទៅវែងឆ្ងាយទៀតថាបើយើងធ្វើការឱ្យគេបច្ចុប្បន្នជាអគ្គនាយកពេលចាស់ទៅឈប់ធ្វើការតើកូនយើងអាចបន្តតំ

ណែងជាអគ្គនាយកបន្តពីយើងបានដែរឬទេ?មិនប្រាកដទេដូច្នេះយើងមិនបានបន្សល់អ្វីទុកឱ្យកូនយើងឡើយ។ផ្ទុ

យទៅវិញអ្នកជំនួញគេអាចមានឱកាសធ្វើឱ្យប្រភពហិរញ្ញវត្ថុរបស់គេធំទៅៗបើធៀបទៅនឹងការធ្វើការឱ្យគេជាអ

គ្គនាយកគឺយើងមានប្រភពហិរញ្ញវត្ថុមួយមានកំណត់។ការធ្វើមុខជំនួញអាចចាប់ផ្តើមពីតូចឬអាចជួបប្រទះការលំ

បាកប៉ុន្តែបន្តិចម្តងៗមានការកើនឡើងជាលំដាប់ហើយប្រភពហិរញ្ញវត្ថុក៏កាន់តែធំទៅៗ ពេលនោះយើងនឹងអាច

បន្សល់ទុកនូវកេរមករតកដល់កូនចៅយើងជំនាន់ក្រោយទៀត។ការក្លាយខ្លួនទៅជាម្ចាស់នៃមុខរបរកូនចៅរបស់

យើងក៏អាចរៀនសូត្រពីយើងផ្ទាល់ ដោយគេអាចមានឱកាសមើលលើការអនុវត្តជាក់ស្តែង របស់យើងឬគេបាន

ស្តាប់យើងពីបញ្ហានេះនៅពេលយើងទៅដល់ផ្ទះនិងការនិយាយពិភាក្សាអំពីរឿងនេះជាមួយប្រពន្ធកូនហើយគេក៏

អាចមានឱកាសចូលរួមសកម្មភាពការងារគ្រប់គ្រង ជាមួយយើងទៀតផង ” ។ជារួម..! យើងសង្កេតឃើញថា ប្រភពលុយដែលធំបំផុតនោះប្រាកដណាស់ គឺចេញមកពីការធ្វើការឱ្យគេសម្រាប់អ្នកមិនទាន់មានដើមទុនមិនទា

ន់មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងមុខរបរនោះ។ទោះជាយ៉ាងណាការធ្វើការឱ្យគេក្នុងមុខតំណែងធំដុំក៏នៅតែមានកម្រិត

នៃប្រភពហិរញ្ញវត្ថុដែរ ដូច្នេះទាមទារឱ្យមានការកែប្រែបំផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯងដើម្បីឱ្យ

ក្លាយទៅជាសហគ្រិនហើយសហគ្រិនភាពនេះនឹងអាចធ្វើឱ្យយើងលូតលាស់ទាំងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុនិងអាចបន្សល់ទុក ឬផ្ទេរនូវបរិបទមុខជំនួញមួយ ឱ្យទៅដល់កូនចៅយើងជំនាន់ក្រោយៗទៀតផងដែរ៕
គន្លឹះ​ជោគជ័យ​៥​យ៉ាង​ពី​លោក ជី សិលា

វត្តមានរបស់កំពូលអាជីវករដ៏ជោគជ័យម្នាក់ គឺលោកជីសិលាឬជីថ្មដែលសព្វថ្ងៃលោកមិនត្រឹមតែជាម្ចាស់អាជីវក

ម្មជាច្រើនកន្លែង តែថែមទាំងមានតួនាទីជាប្រធានសភាយុវពាណិជ្ជករអន្តរជាតិ កម្ពុជា(JCIC) នៅក្នុងទំព័រនេះ នឹងនាំមកនូវគន្លឹះប្រាំយ៉ាងក្នុងការដឹកនាំជីវិតឆ្ពោះទៅរកភាពជោគជ័យ។ ឆ្លងតាមបទពិសោធន៍ធ្វើការអស់រយៈ

ពេលជាង១០ឆ្នាំរបស់ខ្លួនដែលរួមទាំងការធ្វើការឲ្យគេ និងធ្វើជាថៅកែគេផងនោះលោកជីសិលាហ៊ានបញ្ជាក់យ៉ា

ងច្បាស់ថាខ្សែជីវិតរបស់មនុស្ស គឺប្រៀបបាននឹងរថភ្លើងដែលពឹងផ្អែកលើក្បាលរទេះភ្លើងមួយនេះជា សំខាន់ ដើរតួនាទីក្នុងការទប់ ឬបត់បែនគ្រប់ពេលវេលា។ ដំណើរការណ៍ទៅមុខបាន រថភ្លើងត្រូវការសម្ភារៈមួយចំនួន ហើយដូចគ្នាដែរ ដើម្បីខ្សែជីវិតជោគជ័យ មនុស្សម្នាក់ៗក៏ត្រូវការធាតុផ្សំ ៥យ៉ាងដូចខាងក្រោម៖

១. ចរិតជាអ្នកសុទិដ្ឋិនិយម និងបើកចំហ

អ្នកដឹកនាំរូបនេះនិយាយថាលោកស្អប់បំផុតអ្នកដែលនិយាយថា[មិនអាច]។ ពាក្យថា “មិនអាច” គឺនឹងក្លាយជា

ហ្វ្រាំងដែលទប់បុគ្គលនោះមិនអាចធ្វើកិច្ចការអ្វី បានទាំងអស់។ គ្មានកិច្ចការអ្វីដែលយើងមិនអាចធ្វើបានទេ ដូច

នេះការបើកគំនិតឲ្យបានទូលាយ មើលពីលទ្ធភាពដែលអាចធ្វើទៅបាន គិតសំដៅទៅមុខជានិច្ច គឺជាប្រការល្អ

សម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប។

២. ខំប្រឹងធ្វើការ

គ្មាននរណាម្នាក់ដែលឆ្លាតជាងនរណានោះទេ។មានបុគ្គលខ្លះគិតថាគេអាចធ្វើថៅកែបានដោយសារអ្នកនោះឆ្លាតជាងខ្លួន តែការពិតគឺកើតមកពីការខំប្រឹងប្រែង ឧស្សាហ៍ព្យាយាមទៅវិញទេ ដែលនាំឲ្យជោគជ័យ។ លោកបានសង្កត់ធ្ងន់ពីការខំប្រឹងប្រែងធ្វើការនេះថាជាទូទៅថៅកែតែងធ្វើការច្រើនជាងនិយោជិត“កូនចៅធ្វើកា៨ ម៉ោងក្នុង១ថ្ងៃថៅកែធ្វើដល់១៦ម៉ោងឬច្រើនជាងហ្នឹងថៅកែគិតច្រើនជាងបុគ្គលិក៣ដងថៅកែធ្វើការពីរឆ្នាំស្មើអ្នកផ្សេងធ្វើ៤ឆ្នាំ…”។

៣. ធ្វើការឆ្លាត

ទន្ទឹមនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើការ គ្រប់បុគ្គលទាំងអស់គួរតែចេះធ្វើកិច្ចការដោយភាពឆ្លាតវៃ។ ត្រង់ចំណុចនេះ លោកបញ្ជាក់ថាធ្វើការឆ្លាតនេះអាចថាធ្វើកិច្ចការដែលខុសពីគេនិងល្អជាងគេ។ដោយមិនចាំបាច់ថាត្រូវធ្វើឲ្យបានច្រើនជាងគេទេតែត្រូវធ្វើកិច្ចការណាមួយឲ្យល្អ និងអ្នកផ្សេងធ្វើមិនដូចឬមិនបានល្អដូចអ្នក។

៤. មានវិន័យ

មិនថានៅកន្លែងណា គេតែងតែកំណត់នូវក្រឹត្យក្រម ឬគោលការណ៍សម្រាប់ទីនោះ។ លោកជី សិលា លើកឡើង

ថា ពេលខ្លះបុគ្គលមួយចំនួន ដែលគោរពវិន័យដែលគេបានកំណត់ បែរជាមិនបានកំណត់វិន័យ សម្រាប់ខ្លួនឯង

ទៅវិញ។ បុគ្គលគ្រប់រូបរស់នៅក្រោមការកែប្រែរបស់ខ្លួនឯងដូចនេះមនុស្សគួរចេះរស់នៅក្រោមការកំណត់របស់

ខ្លួនឯង មិនមែនអ្នកដទៃទេ។ ត្រង់នេះលោកចង់មានន័យថា ដើម្បីឲ្យជីវិតដំណើរការណ៍បានប្រសើរ បុគ្គលគ្រប់

រូបចាំបាច់ត្រូវចេះកំណត់វិន័យ ឬគោលការណ៍សម្រាប់ខ្លួន សម្រាប់គ្រប់គ្រងការគិត និងទង្វើរបស់ខ្លួន។

៥. ការសម្រេចចិត្ត

ផ្អែកលើចំណុចទាំងបួនខាងលើ មនុស្សនឹងឈានដល់ការសម្រេចមួយ។ អ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែកើតឡើងបន្ទាប់

ពីការសម្រេចចិត្ត។ លោក ពន្យល់ថា បុគ្គលម្នាក់ត្រូវតែហ៊ានសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង ដោយចាំថា “យើងជា

ក្បាល មិនថាឈរត្រង់ចំណុចណា…ជាអ្នកដឹកនាំឬមិនមែន ត្រង់ចំណុចណាក៏ដោយគឺយើងជាម្ចាស់នៃខ្លួនយើង

យើងសម្រេចថាឲ្យទៅមុខ ឬនៅទីនេះ គឺអាស្រ័យលើការសម្រេចចិត្តរបស់យើងទាំងអស់”។ យ៉ាងណាមិញ

ដើម្បីទទួលបានការសម្រេចចិត្តដែលត្រឹមត្រូវ បុគ្គលគ្រប់រូបត្រូវពឹងផ្អែកលើ ការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្លួន ដោយការវិនិ

ច្ឆ័យនេះក៏អាស្រ័យលើចំណេះដឹង បទពិសោធន៍ ការផ្ដល់ដំបូន្មានពីអ្នកនៅជុំវិញជាគោល។ ការចែករំលែកបទ

ពិសោធន៍និងគន្លឹះជោគជ័យខាងលើរបស់លោកជីសិលាប្រធានថ្នាក់ជាតិនៃសភាយុវពាណិជ្ជករអន្តរជាតិកម្ពុជាធ្វើឡើងក្នុងកម្មវិធីKhmer Talkដែលរៀបចំនៅសាកលវិទ្យាល័យ Zaman កាលពីថ្ងៃសៅរ៍សប្ដាហ៍មុននេះសំដៅ

ចូលរួមផ្ដល់បទពិសោធន៍ល្អៗទៅដល់និស្សិតឬយុវវ័យជំនាន់ក្រោយក្នុងការដឹកនាំជីវិតទៅកាន់ភាពជោគជ័យ៕

គុណ​សម្បត្តិ ជួយ​ឲ្យ​អ្នក ឆាប់​រក​បាន​ការ​ងារធ្វើ

ក្នុង ​​ស​​ង្គ​ម​ដែ​លពោ​រ​ពេ​ញដោ​យ​កា​រ​ប្រកួ​ត​ប្រ​ជែ​ង​គ្រប់​បែ​ប​យ៉ា​ង​ ស​ព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ ​មនុ​ស្ស​ម្នា​ក់​ៗ​តែង​ស្វះ​ស្វែ​ង​រក​កា​រ​ងា​រធ្វើ​ ​ដែ​ល​ខ្លួ​នពេ​ញ​ចិ​ត្ត​ ​ប៉ុន្តែ​ ​​ពុំមែ​ន​ចេះ​តែរ​ក​ ​បា​ន​ងាយ​ៗ​នោះ​ទេ​។​ ដូ​ច្នេះ​ ​ដើ​ម្បី​ឱ្យ​អ្ន​កឆា​​ប់រ​ក​កា​រ​ងារ​បា​ន​ធ្វើ​ ​ហើយ​ជា​កា​រ​ងា​រ ​ល្អ​ៗ​នោះ​ ​អ្នក​គួ​រ​មា​ន​គុណ​ស​ម្ប​ត្តិ​ ​៩ចំ​ណុ​​ច​ ដូ​ច​ខា​ង​ក្រោម​.​.​.។

១. សមត្ថភាពក្នុងការធ្វើការៈ មុននឹងគេសម្រេចចិត្តអញ្ជើញអ្នកដាក់ពាក្យមកសម្ភាសន៍ពួកគេត្រូវប្រាកដក្នុងចិត្ត

ជាមុនសិន ស្តីពីលក្ខខណ្ឌនេះ។ ដូច្នេះអ្នកត្រូវផ្តល់ព័ត៌មានលម្អិតអំពីសមត្ថភាពក្នុងការងាររបស់អ្នកតាមរយៈប្រវ

ត្តិរូបសង្ខេប (ជ្វ) ឱ្យបានច្បាស់លាស់។

២.ធ្វើការងាររហ័សរហួនៈ បើអ្នកមិនមែនជាបុគ្គលិកថ្នាក់ទាប ចៅហ្វាយ ភាគច្រើន សម្លឹងរកមនុស្សដែលអាច “ធ្វើការបាន ឆាប់រហ័ស”។ ដូច្នេះ បញ្ជាក់ឱ្យគេឃើញថា អ្នក យល់ដឹងពីបែបបទធ្វើការបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស និង អាចទំនាក់ទំនងការងារបានយ៉ាងទាន់ចិត្ត។

៣.ភាពជឿជាក់ៈ ចៅហ្វាយនាយរមែងប្រាកដក្នុងចិត្តថា អ្នក អាចធ្វើការបានល្អ ដែលទំនុកចិត្តនេះ អាចបង្កើត

ឡើង បាន តាមរយៈការមើលឃើញពីភាពជឿជាក់របស់ អ្នក ដែលអាចបញ្ចោញបានច្រើនវិធី ដូចជា ពាក្យសម្តី យ៉ាងមុតមាំ ដូចជាការនិយាយថា “ខ្ញុំនឹង (ធ្វើ បែបនេះ)” ឬ “ខ្ញុំដឹងថា…” ឬ “ចំពោះគំនិតរបស់ ខ្ញុំ…” បញ្ជាក់ឱ្យ

ឃើញពីបុគ្គលិកលក្ខណៈម៉ឺងម៉ាត់ ឥរិយាបថ ការសម្លឹងកែវភ្នែក និងភាសាកាយវិការ និងបញ្ជាក់ឱ្យឃើញពី

ជោគជ័យជាបន្តបន្ទាប់ របស់ អ្នក ព្រោះពួកគេនឹងមិនជឿជាក់លើអ្នកឡើយ បើ ឃើញជោគជ័យត្រង់នេះបន្តិច ត្រង់នោះបន្តិច ក្នុង រយៈពេលរាប់សិបឆ្នាំនោះ។

៤.ការពេញចិត្តៈ ក្រុមហ៊ុនរមែងសម្លឹងរកមនុស្សដែលត្រៀមខ្លួននឹងបោះជំហានទៅមុខ ក្នុងក្របខ័ណ្ឌមុខនាទី ការងារដែលកំណត់ទុក ដែលបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា អ្នករីករាយនឹងធ្វើការខ្លាំងឡើង ដើម្បីស្វែងរក ជោគជ័យ។

៥.ភាពចុះសម្រុងៈ ក្រុមហ៊ុនរមែងស្វែងរកមនុស្សដែលមាន បុគ្គលិកលក្ខណៈ និងការប្រព្រឹត្តិដែលអាចចុះ

សម្រុងនឹងតម្រូវការក្នុងមុខតំណែងការងារ និង វប្បធម៌របស់អង្គភាពបាន។ ដូច្នេះ ក្នុងអំឡុងពេល សម្ភាសន៍

ការងារ គួរចៀសវាងការរិះគន់ចៅហ្វាយ ចាស់ ឬបន្ទោសអ្នកដទៃ ពីភាពខ្ជិលច្រអូសក្នុងការងារ ចូរបង្ហាញឱ្យ

ឃើញតែពីទស្សនគតិ ក្នុងផ្លូវវិជ្ជមាន ជានិច្ច។

៦.គំនិតយោបល់ៈ ចូរបង្ហាញពីថាមពល ភាពអន្ទះសា និងការ ប្រឹងប្រែងធ្វើអ្វីៗឱ្យបានល្អបំផុត។ ត្រូវបង្ហាញពី

ភាពស្វាហាប់របស់អ្នក ចេញមកគ្រប់ពេលដែលមាន ឱកាស នឹងធ្វើឱ្យអ្នកមានឱកាសបានការងារធ្វើខ្ពស់។

៧.ចំណេះដឹងសង្គម និងការមាន ចំណែករួមៈ ផ្តល់តម្លៃ និងលើកសរសើរអ្នកដទៃ ក្នុង ពេលសម្ភាសន៍ និយាយ

ពីការងារជាក្រុម និងការ លះបង់ចំពោះការងារ បង្ហាញពីការចូលរួមចំណែក របស់អ្នកក្នុងការងាររបស់សហ

គមន៍ទាំងផ្នែកសង្គម និងតួនាទីការងារ។

៨.ចំណេះដឹងផ្នែកទំនាក់ទំនងៈ  ទំនាក់ទំនងបានល្អ គឺត្រូវមានចំណេះដឹង ក្នុងការ និយាយ និងសរសេរខ្លាំងពូកែ ហើយការចេះប្រើវិធី ក្នុងការនិយាយស្តីបានយ៉ាងសមរម្យ បង្ហាញឱ្យ ចៅហ្វាយនាយអ្នកយល់ឃើញថា អ្នកមាន

ចំណេះដឹង ក្នុងការទំនាក់ទំនង និងប្រើវាបានយ៉ាងល្អ។

៩.ភាពជាអ្នកដឹកនាំៈ ភាពជាអ្នកដឹកនាំ មិនមែនគ្រាន់តែជាគុណ-សម្បត្តិរបស់អ្នកជំនួញប៉ុណ្ណោះទេ តែបុគ្គលិក

ផ្នែក បោសសម្អាត ក៏អាចបង្ហាញភាពជាអ្នកដឹកនាំបាន ដោយការរកវិធីធ្វើការរបស់ខ្លួនឯង ឱ្យប្រសើរឡើង ឬធ្វើ

ខ្លួនជាគំរូដល់មិត្តរួមការងារ បញ្ជាក់ឱ្យចៅហ្វាយ-នាយឃើញថា អ្នកក្លាហាននឹងធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ មិនថា នៅក្នុង

កម្រិតណា ឬតួនាទីណាក៏ដោយ៕

និស្ស័យ​មិន​ល្អ​ធ្វើ​ឲ្យការ​ងារ​បរា​ជ័យ

១.មិន​នឹក​ដល់​គុណ​បុណ្យ​របស់​ក្រុម​ហ៊ុន: ជន​ជាតិ​ខ្មែរ ផ្តល់​ភាព​សំ​ខាន់​ទៅលើ​រឿង​កតញ្ញូ។ សម្រាប់​អ្នកដែល​គ្មាន​ភក្តីភាព​ចំពោះក្រុមហ៊ុន ច្រើន​តែ គ្មា​នចំណង​មិត្តភាព​ពិត​ប្រាកដ​ចំពោះ​អ្នកដ​ទៃ។ ហេតុនេះទៅ​ដល់ទី​ណា ក៏មិន​អាច​រីកចម្រើន​រុង​រឿង​បាន​ដែរ ព្រោះតែអ្នក​ណាៗ​ក៏​គេ​មិន​ចូលចិត្ត។

២.ប្រើទូរស័ព្ទក្រុមហ៊ុនសម្រាប់រឿងឯកជន: បុគ្គលិកមួយចំនួនមិនដឹងថាអ្វីគួរធ្វើអ្វីមិនគួរធ្វើនោះទេអ្នកខ្លះចូលចិ

ត្តប្រើទូរស័ព្ទ​ក្រុមហ៊ុន សម្រាប់ រឿង​ផ្ទាល់ខ្លួន បង្ក​ជាការ​ខូច​ខាត និង​រឿង​ក្តៅក្រហាយ ដល់​ក្រុមហ៊ុន មិន​ចេះថែរ​ក្សាទ្រព្យសម្បត្តិ​រួម។

៣.ចូល​ចិត្តបំពាន​វិន័យ​ក្រុមហ៊ុន: អ្នក​ដែល​គ្មាន​វិន័យ មិនគោរព​តាម​វិន័យរបស់ ក្រុម​ហ៊ុន ច្រើន​តែមិន​អាច​ចុះសម្រុងជា​មួយអ្នក​ឯទៀត ដែល​មានវិន័យត្រឹម​ត្រូវ។ ហេតុនេះ ការងារ​ក៏មិនអាច​ដំណើរ​ការទៅ​បានរលូន និង​រីក​ចម្រើន​ដែរ។

៤.ចូល​ចិត្តប្រកែក​យកឈ្នះ : សម្រាប់​អ្នក​ដែលចូលចិត្ត​ជំទាស់គំនិត​អ្នកដ​ទៃដោយគ្មានមូលហេតុហើយព្យាយាម​ឱ្យអ្នក​ដទៃ ទទួល​ស្គាល់តែ​គំនិត​ខ្លួន​នោះ ច្រើន​តែ​ធ្វើ​ឱ្យ​កា​រងារ ជា​ក្រុម មាន​ឧបសគ្គមិនអាចដំណើរការបានល្អ។

៥.យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​តែ​ការ​ងារ​របស់ខ្លួន: មនុស្សប្រភេទ​នេះ រមែង​មិនចា​ប់អារម្មណ៍ដល់មនុស្សជុំ​វិញខ្លួន ឬ​អាច​និយាយ​បានថា ជាមនុស្ស​គ្មាន​ចិត្ត ព្រោះគិតធ្វើតែ​ការ​ងាររបស់ខ្លួន​ឯង មិនរ​វល់ជួយដល់​អ្នកដ​ទៃដើម្បីប្រយោជន៍​រួម។

៦.វាយប្ញ​កក្រអឺត​ក្រទម: មនុស្ស​ប្រភេទ​នេះ រមែង​ត្រូវគេ​រិះគន់ និង​មិនចង់​រាប់រក ខ្វះសម្ព័ន្ធភាព​ជា​មួយ​អ្នកជិត​ខាង ហើយនិស្ស័យ ឬចរិតបែប​នេះ អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​កា​រងារ​ជួបបរាជ័យបាន បើមិន​ប្រញាប់​កែប្រែទេ​នោះ។

៧.ចេះជ្រុលឬ​ចេះ​ឯង​មិន​ក្រែងចេះគេ: អ្នក​ដែល​មិន​ព្រមទទួល​ស្តាប់​ការណែនាំ​របស់អ្នកដ​ទៃ ព្រោះតែយល់​ថា ខ្លួន​ឯងជាមនុស្ស​ពូកែ​បំផុត នោះ គឺជា​មនុស្ស​ដែល​គួរឱ្យ​ខ្លាច។ មនុស្សប្រភេទ​នេះ មិន​ងាយនឹង​មាន​ការ​វិវឌ្ឍន៍នោះទេ ព្រោះតែមិន​ត្រូវ​ការទទួលដឹង​ឮ​នូវ​រឿង​រ៉ាវថ្មីៗ​ ថែម​ទាំង​ជាមនុស្ស​មិនជាទីពេញ​ចិត្ត​របស់​ចៅហ្វាយ​នាយ និង​មិត្ត​រួមការ​ងារ ព្រោះចេះ​តែបន្តុះបង្អាប់​អ្នកដទៃ លើក​តម្កើង ខ្លួន​ឯង ទាំង​ដែលមិន​មានអ្វីល្អអស្ចារ្យ​ជាងអ្នក​ដទៃផង។

៨.មិនទទួលស្គាល់​កំហុស​ខ្លួន​ឯង​: អ្នក​ដែលបានធ្វើខុស​ហើយ នៅតែ​មាត់រឹង មិន ទទួល​ស្គាល់កំហុស​របស់​ខ្លួននោះ គឺ​ជាមនុស្ស​ដែល មិន​គួរ​ឱ្យរាប់​រក ឬរួ​មការ​ងារ​ជាមួយ ព្រោះភាព​មិន ស្មោះត្រង់​បែប​នេះ អាច​នាំ​នូវ​ភាព​ខូចខាត​ដល់​មនុស្ស ជុំ​វិញ​ខ្លួន និង​ក្រុមហ៊ុន​បាន។

៩.ចូល​ចិត្ត​បណ្តោយ​តាម​យថា​កម្ម: អ្នកដែល​មិនចេះស្ទុះស្ទារក្នុងការងារមិននឹកគិតដល់អនាគតខ្លួនជាមនុស្ស

ដែលគ្មាន​ប្រយោជន៍ ចំពោះ ក្រុមហ៊ុននិង​មាន​ទំនោរខ្ពស់​ក្នុង​ការបាត់​បង់ការ​ងារ ប្រសិនបើមិនប្រញាប់កែប្រែខ្លួន

ទេ​នោះ។

ធ្វើជាអណ្តើក​ក្នុង​ស្នូក: បច្ចុប្បន្ន មនុស្ស​ធ្វើ​ការត្រូវ​ការ​ប្រកួត​ប្រជែង ត្រូវ​ការ​ការបញ្ចោញ​គំនិត​យោបល់​ថ្មីៗ ជាប្រចាំ ទើបអាចទទួល​បាន​ការគោរ​ពកោតសរ​សើរ។ ចំណែក​អ្នកដែល​ខ្លាច​ មិន​ហ៊ានបង្ហាញ​គំនិត សមត្ថភាព​ពិតរបស់ខ្លួន ឱ្យ​អ្នកដ​ទៃបាន​ឃើញ និងទទួលស្គាល់ ត្រូវ​គេ យល់​ឃើញថា ជាមនុស្ស​ទន់​ខ្សោយបំផុត៕

វិធី​សាស្រ្ត​ធ្វើ​ការ​ជាមួយ​ជន​បរ​ទេស​ឲ្យ​បានល្អ

ដើម្បី​​ភា​​​ព​​​​គ​​ង់​វ​​​ង្ស​​និ​ង​​រី​​​ក​ច​​​ម្រើ​​ន​​​ ​​​ក្នុង​​​មុ​​​ខ​​តំ​ណែ​​​ង​​​កា​​រ​​​ងា​​​រ​​ ​ម្នា​​​ក់​​​​ៗ​​តែ​​​ង​ប្រឹ​​ង​​​ប្រែ​​​ង​​ ​​​ដើ​​​ម្បី​ចូ​​ល​​​​ប​​​ម្រើ​​​កា​​រ​ងា​​​រ​​ក្នុ​​​ង​​​អ​​ង្គ​កា​​​រ​ ​ ​​​ឬ​​ក្រុ​ម​​​ហ៊ុ​​ន​​​អ​​ន្ត​រ​​​ជា​​​តិ​​ធំ​ៗ​​។​​​​ ​​​ប៉ុ​ន្តែ​​ ​​​មា​​​នម​​​នុ​​ស្ស​​​ច្រើ​​​ន​​ណា​ស់​​​ ​​ដែ​​​ល​មា​​​ន​​​ប​​ញ្ហា​ក្នុ​​ង​កា​​រ​​​ធ្វើ​​កា​​​រជា​មួ​យ​ជ​នប​​រ​ទេ​ស។​ ​តិ​​ច

និ​ក​ខា​ង​ក្រោម​នេះ​ ​ជាវិ​ធី​​សា​ស្ត្រ​ដែល​អ្ន​ក​គួ​រយ​ក​ទៅ​ប្រើ​ប្រា​ស់​ ​ដើម្បី​​ឱ្យកា​រ​​ងារ​រ​ប​​ស់​អ្ន​ក​ទ​ទួ​ល​បា​នជោ​គ​ជ័​យ​…។
ភាសាៈ ភាសាសំខាន់ណាស់ក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយជនបរទេស ដូច្នេះអ្នកត្រូវតែរៀនសូត្រឱ្យបានចេះដឹងសមគួរ

ចេះប្រើពាក្យពេចន៍សាមញ្ញ ដែលងាយឱ្យគេ ស្តាប់បាន គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ ប៉ុន្តែ សម្រាប់អ្នក ដែលមានតំ

ណែងខ្ពស់ដូចជា អ្នកគ្រប់គ្រង, ប្រធាននិងអ្នកទីផ្សារ ត្រូវតែចេះ២ឬ៣ភាសាទាំងការនិយាយនិងការសរសេរ។

សម្រាប់អ្នកធ្វើការអង្គការគួរហ្វឹកហាត់ប្រើពាក្យពេចន៍និយាយនិងសិក្សារៀនសូត្រពីអ្វីដែលអង្គការកំពុងផ្តោតទៅលើ ដើម្បី បង្កើនសមត្ថភាពខ្លួនឯង និងអាចមានឱកាសឡើង តំណែងផង។ទំនាក់ទំនងៈ ដោយសារតែគំនិត វប្បធម៌ និងភាសាខុសគ្នាធ្វើឱ្យអ្នក និងចៅហ្វាយ ឬមិត្តរួមការងារបរទេស ពិបាកនឹងយល់ចិត្តគ្នាណាស់។ ប្រសិនបើអ្នកមិនហ៊ាននិយាយប្រាប់ ឬសួរអ្នករឹតតែមិនយល់ពីសង្គមការងាររបស់ពួកគេ ដែលជាបញ្ហាធ្វើឱ្យអ្នក

មិនអាចសម្របខ្លួនជាមួយអ្នកដទៃបានល្អ។ វិធីដែលល្អអ្នកគួរជជែកជាមួយមិត្តរួមការងារបរទេសអំពីរឿងផ្សេង

ក្រៅពី ការងារខ្លះ ក៏អាចជួយបន្ថយអាការរឹងខ្លួន ពេលធ្វើការជាមួយគ្នា។ការសិក្សាពីមិត្តបរទេសៈទំនាក់ទំនង និងការសង្កេតធ្វើឱ្យអ្នកមើលឃើញនិងយល់ពីគំនិតនិងវប្បធម៌របស់មិត្តរួមការងារបរទេសបានច្រើនឡើង។ក្នុងពេលដំបូងក្នុងការធ្វើការអាចនៅមិនទាន់យល់គំនិតការងារប៉ុន្មានទេតែដោយការនិយាយស្តីជជែកផ្លាស់ប្តូរគំនិត និងបទពិសោធន៍បន្តិចម្តងៗនោះអ្នកអាចនឹងសម្របខ្លួនធ្វើការជាមួយជនបរទេសបានល្អប្រសើរឡើងជាមិនខាន។ការរាយការណ៍ៈក្រុមហ៊ុនបរទេសច្រើនតែមានរបៀបរបបក្នុងការធ្វើការងារយ៉ាងច្បាស់លាស់។ទោះបីអ្នកមានសេរីភាពក្នុងការធ្វើការងារដែលចៅហ្វាយដាក់ឱ្យយ៉ាងពេញទី ប៉ុន្តែរបាយការណ៍ជាប្រការសំខាន់ មួយ ដែលអ្នកត្រូវតែរៀបចំឱ្យច្បាស់លាស់ ដើម្បីឱ្យចៅហ្វាយនាយដឹងថាផែនការបានសម្រេចដល់កម្រិតណាហើយ?

ក្នុងករណីដែលមានការទាស់ខុស ដែលធ្វើឱ្យផែនការត្រូវរាំងស្ទះអ្នករឹតតែត្រូវរាយការណ៍ មុនពេលដើម្បីរកដំ

ណោះស្រាយបន្ទាន់។ ពាក្យពេចន៍ដែលច្បាស់លាស់ៈ នៅពេលដែលចៅហ្វាយនាយ ជាជនបរទេស សង្ខេបការងារ និងឱ្យអ្នកទទួលខុសត្រូវការងារ តាមការកំណត់របស់គេ អ្នកមិនគួរឆ្លើយ “Yes! Yes!} ព្រមទាំងងក់ក្បាលគ្រប់ពេលឡើយ។ អ្នកត្រូវតែ ស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ រួចទើបនិយាយបញ្ចោញ យោបល់

ថា អ្នកអាចធ្វើបានតាមដែលគេដាក់ឱ្យឬអត់? ដែលធ្វើឱ្យអ្នកអាចយល់ចិត្តគ្នាបានច្រើនឡើង។ ពេលវេលាដែល

ច្បាស់លាស់ៈ ជាចំណុចសំខាន់ដែលជនបរទេសឱ្យតម្លៃបំផុត ដូច្នេះអ្នកមិនអាចខ្ជះខ្ជាយ ឬទុកពេលវេលាឱ្យ ឥតប្រយោជន៍ឡើយ ព្រោះវាសម្តែងឱ្យឃើញថាវាមិនិមែនជាអាជីពដែលអ្នកយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយ។ ការងារ

គឺការងារៈ ក្នុងសង្គមការងារបរទេស កូនចៅអាចតវ៉ាប្រឆាំងនឹងចៅហ្វាយបាន ប្រសិនបើមានគំនិតល្អជាង ហើយនៅពេលចប់ការងារ ពួកគេញ៉ាំអាហារជាមួយគ្នាដូចគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងអ៊ីចឹង ដែលខុសពីសង្គមខ្មែរយើង កូនចៅមិនហ៊ានតវ៉ាជាមួយចៅហ្វាយនាយឡើយ មិត្តភក្តិមិនហ៊ានខ្វែងគំនិតជាមួយគ្នា ដែលអាចធ្វើឱ្យមានបញ្ហា

មើលមុខគ្នាមិនចំ។ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវតែកែគំនិតនេះចោល ដោយហ៊ានគិត ហ៊ាននិយាយ និងហ៊ានធ្វើ ដោយមានហេតុផល នោះអ្នកអាចនឹងមានឱកាសឡើងតំណែងបាន។ មានភ័ស្តុតាងគ្រប់កិច្ចការៈ ជនបរទេស

តែងមានការកត់ត្រា និងរក្សាទុក ឯកសារបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ ដូច្នេះ អ្នកគួររៀនធ្វើ របៀបនេះដែរ ដោយកត់ត្រា

ការងារគ្រប់យ៉ាងព្រមទាំងឯកសារប្រជុំទុកមិនថារំលងទៅប៉ុន្មានខែឆ្នាំក៏អ្នកមានឯកសារលម្អិតសម្រាប់ស្រាវជ្រា

វដើម្បីអាចអភិវឌ្ឍន៍ផែនការក្រោយៗទៀត។ និយាយខ្លីតែមានប្រយោជន៍ៈ អ្នកត្រូវតែសរុបសេចក្តីឱ្យបានខ្លី ចំណុចត្រូវគោលដៅការងារបំផុតពេលសម្តែងការយល់ឃើញការបញ្ចោញយោបល់ឬរាយការណ៍ពីលទ្ធផលការ

ងារ។គ្រាន់តែធ្វើខ្លួនឯងឱ្យធម្មតាបំផុត ស្គាល់ពីទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួន នឹងមិត្តរួមការងារបរទេស ហ៊ានគិត និង ហ៊ានធ្វើយ៉ាងសមហេតុផល នោះអ្នកនឹងអាចធ្វើការ បានល្អ ជាមួយជនបរទេសមិនខាន៕