លោក រស់ ម៉ៅ កសិករគំរូ ណែនាំពីការធ្វើកសិកម្មតាមបែបធម្មជាតិ
មានងារជាកសិករគំរូ ក៏ដោយសារតែលោក រស់ ម៉ៅ មានគំនិតច្នៃប្រឌិត និងមានវិធីសាស្ត្រល្អៗក្នុងការធ្វើកសិកម្ម។ គំនិតច្នៃប្រឌិតរបស់គាត់ រួមមានទាំងការចិញ្ចឹមសត្វផង ដាំដំណាំផង ជំនាញធ្វើជី និងថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតបែបធម្មជាតិផងដែរ។ អ្វីដែលចាប់អារម្មណ៍ជាងនេះទៀតនោះ គឺបន្ទាប់ពីលោករៀនចេះជំនាញទាំងនោះ ជីវភាពគ្រួសាររបស់លោក បានកែប្រែស្ទើរតែទាំងស្រុង។
គ្រាន់តែឈានជើងចូលក្នុងបរិវេណដីរបស់លោក រស់ ម៉ៅ ភ្លាមគេឃើញមានរោងធ្វើពីឫស្សីឲ្យខ្ពស់ផុតពីដីដែលលោកម៉ៅធ្វើ ឡើងសម្រាប់ចិញ្ចឹមមាន់ ទារបស់គាត់។ លោកថា ការធ្វើដូចនេះ គឺដើម្បីកុំឲ្យមាន់ ទា មកបំផ្លាញដំណាំរបស់គាត់ ហើយគាត់ អាចដាំដំណាំក៏បាន ចិញ្ចឹមមាន់ទាក៏បាន។
ការប្រើប្រាស់ទឹក ចិញ្ចឹមត្រី និងដាំបន្លែ
ក្រៅពីវិធីសាស្ត្រចិញ្ចឹមមាន់ និងដាំបន្លែ លោក ម៉ៅ ក៏មានវិធីសាស្ត្រល្អផងដែរក្នុងការប្រើប្រាស់ទឹក។ ដោយសារតែតំបន់ដែលគាត់រស់នៅមិនមានប្រភពទឹកដូចជាស្ទឹង ឬទន្លេនោះ គាត់បានប្រើទឹកអណ្តូងដើម្បីស្រោចស្រពដំណាំរបស់គាត់។ ដោយសារទឹកអណ្តូងមានជាតិអាស៊ីតច្រើន មុននឹងយកទឹកនោះមកស្រោចស្រពដំណាំ លោកបានបូមទឹកនោះដាក់ក្នុងកូនប្រឡាយតូចៗនៅជុំវិញផ្ទះជាមុនសិន ដែលក្នុងប្រឡាយនោះ លោកក៏បានចិញ្ចឹមត្រីផងដែរ។ ក្នុងប្រឡាយនោះទៀតសោត លោកបានដាក់ដើមទន្ទ្រានខេត្ត និងលាមកគោ ដើម្បីបង្កើតប្លង់តុងជាចំណីត្រី ហើយទឹកប្រឡាយនោះ លោកក៏បានយកវាទៅស្រោចដំណាំផងដែរ។
លោក រស់ ម៉ៅ បានពោលថា ការដាំដំណាំបែបនេះ វាសមស្របទៅគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់។ គេអាចដាំវានៅក្រោមដើមឈើធំៗក៏បាន។ នៅពេលទឹកឡើងនៅតាមតំបន់មួយចំនួន គេអាចលើកដាក់មកលើបាន។ ស្របគ្នានេះដែរ លោកណែនាំកសិករឲ្យដាំបន្លែមានលក្ខណៈចម្រុះគ្នាឲ្យបានច្រើន ប្រភេទ ព្រោះថានៅពេលដែលដាំបន្លែតែមួយមុខ សត្វល្អិតនឹងបំផ្លាញច្រើន។ លោកថា លោកមិនប្រើជី និងថ្នាំពុលគីមីជាដាច់ខាត ព្រោះលោកប្រើជីកំប៉ុស និងថ្នាំពុលដែលផ្សំពីធម្មជាតិ។
កសិករដែលបានកសាងកិត្តិយសដោយសារតែសេចក្តីឧស្សាហ៍ព្យាយាម តស៊ូ និងគំនិតច្នៃប្រឌិតរូបនេះបានប្រាប់ថា គាត់រៀនជំនាញធ្វើកសិកម្មបែបធម្មជាតិនេះតាមរយៈអង្គការសេដាក នៅក្នុងឆ្នាំ ២០០១ នៅពេលដែលលោកបានចូលរួមសិក្ខាសាលា ក៏ដូចជាចុះកម្មសិក្សានៅកន្លែងផ្សេងៗជាច្រើន។ បន្ទាប់ពីនោះមក លោកបានយកចំណេះដឹងដែលខ្លួនបានរៀនគួបផ្សំនឹងបទពិសោធរបស់កសិករដទៃ ទៀត មកផ្គុំបញ្ចូលគ្នាដើម្បីបានជាគំនិតថ្មីៗទាក់ទងនឹងកសិកម្ម។
គំនិតថ្មីដែលលោកបានរកឃើញនេះ ត្រូវបានអ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកកសិកម្មជនជាតិបារាំងយកទៅបង្ហាញឲ្យ កសិករវៀតណាមយកទៅប្រើប្រាស់ផងដែរ។
ការចែករំលែកចំណេះដឹង
បុរសសម្បុរខ្មៅស្រអែម វ័យ ៥៦ ឆ្នាំរូបនេះបានចែករំលែកបច្ចេកទេសធ្វើកសិកម្មតាមលក្ខណៈធម្មជាតិ ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដូចតទៅនេះ៖
យកដីស្រទាប់លើ (ដីមមោក) ដែលមានជីវជាតិ ហើយដែលអាចរកបាននៅក្រោមដើមឈើ ឬដីបាតស្ទឹង បាតទន្លេក្នុងបរិមាណ ៧ (រង្វាស់រង្វាល់ផ្សេងៗ) ទៅលាយជាមួយលាមកសត្វ ៣ (រង្វាស់រង្វាល់ផ្សេងៗ) ទុកមួយអន្លឺ។ បន្ទាប់មកយកស្លឹកឈើងាប់ និងស្លឹកឈើស្រស់ដែលបានចិញ្ច្រាំហើយនិងរបស់រលួយផ្សេងៗមកលាយឲ្យ សព្វជាមួយលាមកសត្វ និងដីមមោកនោះក្នុងបរិមាណលាមកសត្វ និងដីមមោក ១ ភាគ ហើយនឹងស្លឹកឈើទាំងនោះ ២ ភាគ ច្រកចូលបាវរួចចាក់ទឹកលាយស្ករត្នោតចំនួន ៣ លីត្រចូលក្នុងបាវនីមួយៗរួចដេរទុកក្នុងរយៈពេល ២៥ ថ្ងៃទើបអាចប្រើបាន។ ស្ករត្នោតមួយលីត្រត្រូវលាយទឹក ៥០ លីត្រ។ តាមការបញ្ជាក់របស់លោក រស់ ម៉ៅ គុណភាពរបស់ជីនេះ ១០ បាវស្មើនឹងជីគីមី ១ បាវ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ កសិករអាចធ្វើជីនេះជាមធ្យមពី ១០ ទៅ ២០ បាវបាន។
២) វិធីធ្វើថ្នាំសម្លាប់សត្វក្រា
យកខ្ទឹមស ២ ខាំបុកឲ្យម៉ដ្តលាយជាមួយនឹង ប្រេងកាត ឬប្រេងឆាមួយកូនកែវតូចរួចកូរឲ្យសព្វ ហើយទុកមួយយប់មួយថ្ងៃអាចប្រើបានហើយ។ យកក្រណាត់មកពូតយកខ្ទឹមចេញហើយលាយជាមួយទឹកមួយលីត្រ។ សម្រាប់ដំណាំហូបផ្លែធំៗយកទឹកមួយលីត្រនេះទៅលាយជាមួយសាប៊ូ ១ ស្លាបព្រាបាយហើយយកទៅបាញ់ទៅលើដំណាំនោះជាការស្រេច។ សម្រាប់ដំណាំតូចៗយកទឹក ១ លីត្រនេះទៅលាយជាមួយទឹក ៥ លីត្រទៀត ហើយលាយជាមួយសាប៊ូ ១ ស្លាព្រាបាយដូចគ្នាហើយអាចយកទៅបាញ់ដំណាំទាំងនោះបានហើយ។
៣) វិធីធ្វើថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតទូទៅ
យកខ្ទឹមស ២ ខាំ រមៀត ២ ខាំ ម្ទេសទុំ ២ ខាំ លាមកគោស្រស់ ១ គីឡូក្រាម ទឹកនោម ៥ លីត្រ ទឹកធម្មតា ៥ លីត្រ និងសម្បកស្តៅ ១ គីឡូក្រាមយកមកបុកលាយបញ្ចូលគ្នាទុក ១៥ ថ្ងៃទើបប្រើបាន។ ចំពោះវិធីប្រើក្នុងការសម្លាប់សត្វដង្កូវមូរដើមមូរស្លឹក យកទឹកថ្នាំនេះមួយលីត្រទៅលាយជាមួយទឹក ៣ លីត្ររួចទើបយកទៅបាញ់។ ចំពោះសត្វចៃ និងត្អើកជាដើមគ្រាន់តែលាយបន្ថែមនូវសាប៊ូចំនួន ១ ស្លាបព្រាបានប៉ុណ្ណោះ។ ចំពោះសត្វទិចមានដូចជាដួងជាដើម ត្រូវយកទឹកថ្នាំនោះមួយលីត្រលាយជាមួយទឹក ៣ លីត្រហើយលាយជាមួយស្លឹកក្រូចសើច ១ ខាំដែលបុកម៉ដ្ត។ ចំពោះសត្វដួងយើងត្រូវចោះរន្ធហើយយកសឺរ៉ាំងបាញ់ថ្នាំពុលនេះ បញ្ចូលក្រោយមកយកដីដំបូក ឬលាមកគោស្រស់មកប៉ាតពីលើរន្ធវិញជាការស្រេច។
៤) វិធីចិញ្ចឹមត្រីក្នុងស្រែ
ត្រូវលើកភ្លឺសងខាងឲ្យបានកម្ពស់មួយម៉ែត្រ ហើយត្រូវមានជីកប្រព័ន្ធប្រឡាយតូចៗនិងស្រះទឹកតូចមួយ។ ត្រីអាចដាក់មុនស្ទូងមួយអាទិត្យ ឬក្រោយពីស្ទូងហើយមួយអាទិត្យ។ ត្រីទាំងនោះមិនត្រូវការផ្ដល់ចំណីទេ ព្រោះវាស៊ីសត្វល្អិតដែលបំផ្លាញស្រូវហើយនឹងសំណកស្រូវដែលរលួយ។ នៅពេលដែលប្រមូលផលស្រូវ កសិករនឹងប្រមូលផលត្រីដែរ។ ត្រីដែលប្រជាកសិករចិញ្ចឹមជាទូទៅមានត្រីទីឡាបយ៉ា និងត្រីឆ្ពិន។
ជំនាញកសិកម្មធ្វើឲ្យជីវភាពគ្រួសារប្រែប្រួល
ដោយសារតែជំនាញទាំងនេះហើយទើបធ្វើឲ្យជីវភាពគ្រួសាររបស់លោក ប្រែប្រួលជាខ្លាំង។ និយាយទាំងអួលដើមក លោក រស់ ម៉ៅ រំឭកពីអតីតកាលមុនពេលដែលលោកបានចេះ និងរៀនជំនាញកសិកម្មពីអង្គការសេដាកថា៖ «មុននឹងចូលអង្គការសេដាកហ្នឹង បើនិយាយពីស្រុកនេះ គឺខ្ញុំក្រជាងគេ ក្រហើយទាល់ទៀត។ [...]ទម្លាប់ចាស់ពីមុនមកគឺខ្ញុំធ្វើស្រូវមួយឆ្នាំហូបខ្វះដល់ ទៅ ៤ ខែ។ ក្រៅពីហូបខ្វះហ្នឹងគ្មានអីក្រៅពីធ្វើចំណាកស្រុកលក់កម្លាំងពលកម្ម ទេ។ និយាយទៅ ខ្ញុំធ្វើម៉ាចប់ទាំងអស់ តាំងពីធាក់ស៊ីក្លូ ចុះអូរ ឡើងភ្នំកាប់ឈើ ធ្វើសំណង់អីអស់ហើយ ដើម្បីជីវភាពហើយនៅតែមិនគ្រប់គ្រាន់ទៀត»។
លោកបន្តថា៖ «តែបច្ចុប្បន្នគ្រួសារខ្ញុំមានជីវភាពធូរធារច្រើនដោយសារតែការលក់ ផលដំណាំ និងចំណេះដឹងដែលមាន ព្រោះខ្ញុំត្រូវបានអង្គការនានាអញ្ជើញឲ្យទៅបង្រៀនកសិករដទៃទៀតរក តែពេលសម្រាកគ្មាន»។
លោក រស់ ម៉ៅ បានបន្តទៀតថា ចំពោះទីផ្សារសម្រាប់លក់ដំណាំ ក៏ដូចជាសត្វមាន់ទាកាលពីមុន គឺយកទៅផ្គត់ផ្គង់ឲ្យផ្សាររបស់អង្គការសេដាក តែពេលនេះលោកថា លោកមិនចាំបាច់យកទៅលក់ឲ្យអង្គការសេដាកទេព្រោះថា មានអ្នកមកទិញដល់ៗផ្ទះ។ ដោយសារជំនាញនេះ លោកមានលទ្ធភាពបញ្ជូនកូនប្រុសម្នាក់របស់លោកឲ្យរៀនផ្នែកកសិកម្ម អភិវឌ្ឍន៍ជនបទនៅសាកលវិទ្យាល័យផងដែរ។
ជាចុងក្រោយលោក រស់ ម៉ៅ បានសំណូមពរឲ្យប្រជាកសិករងាកមកចាប់អារម្មណ៍ប្រើជីធម្មជាតិ និងថ្នាំពុលដែលផលិតតាមបែបធម្មជាតិវិញព្រោះថា ការប្រើប្រាស់ជី និងថ្នាំពុលដែលមានជាតិគីមី បានបំផ្លាញគុណភាពដី និងសត្វដែលមានប្រយោជន៍ ដែលវាមានផលប៉ះពាល់ដល់ក្មេងជំនាន់ក្រោយដែលគ្នាមិនដឹងអ្វីសោះ។
លោកថា កសិករខ្លះធ្វើស្រែខាតព្រោះតែពួកគាត់បានចំណាយលុយច្រើនក្នុង ការទិញរបស់ទាំងនេះ។ លោក រស់ ម៉ៅ និយាយផងសើចផងថា៖ «យើងទិញគេ ៤ ទី ១ ទិញពូជ ទី ២ ទិញជីគីមី ទី ៣ ទិញថ្នាំពុល ដល់ពេលទី ៤ ចុងក្រោយទិញថ្នាំពេទ្យ»៕
No comments:
Post a Comment